Kościół św. Piotra i Pawła

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła – rzymskokatolicki kościół parafialny w Namysłowie. Świątynia należy do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Namysłowie w dekanacie Namysłów wschód, archidiecezji wrocławskiej. Dnia 22 października 1959 roku, pod numerem 603/59, kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła – rzymskokatolicki kościół parafialny w Namysłowie. Świątynia należy do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Namysłowie w dekanacie Namysłów wschód, archidiecezji wrocławskiej. Dnia 22 października 1959 roku, pod numerem 603/59, kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Historia kościoła

Pierwsza wzmianka o drewnianym kościele pochodzi z 1278 roku, którego proboszczem był wówczas ksiądz Dietriech. Kolejna pochodzi z roku 1321, gdzie widnieje podpis proboszcz Jeschco na dokumencie arcyksięcia Konrada IV Starszego, zwanego "Śląskim". Patronat nad kościołem sprawował wówczas zarząd miasta Namysłowa. Na początku XV wieku rozpoczęto budowę nowego, murowanego kościoła. Rozpoczęcie prac budowlanych nastąpiło w 1401 lub 1405 roku (dokładna data nie jest znana). Kościół wraz z wieżą został ukończony w 1441 roku. Wybudowany został w ciągu miejskich umocnień, stanowiąc integralną część murów obronnych miasta. W czasie pożaru w 1483 roku świątynia została częściowo zniszczona. Początkowo prowizorycznie został odbudowany, a jego dalsza rozbudowa trwała do początków XVI wieku. W 1525 roku, w wyniku Reformacji, kościół został przejęty przez ewangelików, którzy rok później dobudowali zakrystię. W 1655 budowla ponownie przechodzi w ręce katolików. W XVII-XIX wieku był wielokrotnie remontowany i odnawiany. W latach 1868-1869 odnowiony w stylu neogotyckim. Teren przykościelny otoczony murem, pochodzącym z 1713 roku, do połowy XIX wieku pełnił funkcję cmentarza.

Wyposażenie i wnętrze kościoła

Jest to późnogotycka budowla, halowa, trójnawowa, 6-cio-przęsłowa, z trójbocznymi zamknięciami naw od wschodu. Nawa główna jest szersza od bocznych i bardziej wysunięta ku przodowi. W północnej części znajduje się trójprzęsłowa zakrystia oraz trzy kaplice. Od strony zachodniej znajduje się kwadratowa wieża, z okrągłymi podporami. Od południa wybudowano cztery kaplice oraz niewielką neogotycką kruchtę. Wymiary wewnętrzne świątyni:

• Nawa środkowa: długość 53,30 m; szerokość 7,20 m,
• Północna nawa boczna: długość 25,60 m, szerokość 3,60 m,
• Południowa nawa boczna: długość 25,60 m, szerokość 3,80 m,
• Wieża: długość 4,90 m, szerokość 5,30 m,
• Zakrystia: długość 14,60 m, szerokość 4,30m.

Łuki stropów opierają się na dwunastu potężnych filarach, ogromny dach z czerwonej dachówki pokrywa trzy nawy: główną i dwie boczne. Z nich można przejść do kaplic modlitewnych. Bogato zdobione ołtarze pochodzą z renesansu, jednakże ich forma uzupełnia gotyckie kształty świątyni. W południowo-zachodnim narożniku muru zachowała się późnobarokowa główna brama wejściowa z 1713 roku. Jej zwieńczenie stanowią kamienne rzeźby, św. Jana Nepomucena i dwa aniołki. Przy południowej elewacji kościoła stoi późnobarokowa, z 1730 roku, figura św. Jana Nepomucena, która do 1939 roku stała na namysłowskim rynku.