Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy

0

Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Starachowicach – rzymskokatolicka parafia w Starachowicach, należąca do dekanatu Starachowice-Południe w diecezji radomskiej.

Czytaj dalej

Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Starachowicach – rzymskokatolicka parafia w Starachowicach, należąca do dekanatu Starachowice-Południe w diecezji radomskiej.

Historia

W kronice parafialnej Świętej Trójcy czytamy: W okresie panowania króla Zygmunta III Wazy na terenach należących do Klasztoru Świętokrzyskiego diecezji krakowskiej w roku 1626 zostało założone miasteczko Wierzbnik. Jego założycielem był opat Benedyktynów ze Świętego Krzyża ks. Bogusław Radoszewski, który w tym samym roku zbudował mały, jednonawowy Kościółek pod wezwaniem Świętej Trójcy. Sześćdziesiąt łat później ks. Michał Hieronim Jaksa Komornicki postawił w miejsce drewnianego nowy – murowany, również niewielki. Od chwili zbudowania pierwszego Kościoła proboszczowie byli zmuszeni do stałej rozbudowy Świątyni z powodu szybko rosnącej liczby mieszkańców. To było powodem powstania drugiego Kościółka pod wezwaniem Wszystkich Świętych (12 stycznia 1937 r.) Jednak nie odciążyło dostatecznie, szczupłej Świątyni Wierzbickiej, toteż ks. Stefan Świetlicki podjął kroki w celu jej dalszego powiększenia. Jego dzieło kontynuował ks. Jan Lipińskj, pracujący w łatach 1937-51. Kościół stał się trójnawowym. Wiele w parafii zmienił ks. Roman Ścisłowskj (od 1956). Ubogacił wewnętrzny wystrój Kościoła nowym wyposażeniem. Ks. Wiesław Gintowt, zbudował, wyposażył i oddał do użytku parafian dwie kaplice filialne w 1981 roku, jedną w Michałowie, a drugą w Lipni. Zamiarem ks. proboszcza Gintowta było utworzenie nowych ośrodków duszpasterstwa w Starachowicach.

Biuro projektów w Katowicach, opracowując plan rozbudowy Starachowic, uwzględniło budowę nowych świątyń. Jedną z zaplanowanych świątyń zlokalizowano na Osiedlu "Wanacja". Opiekę nad tworzeniem i nad budową świątyni ks. bp Edward Materski zlecił ks. Stanisławowi Pinderze.

Parafia weszła w skład Diecezji Sandomiersko-Radomskiej – obecnie należy do Diecezji Radomskiej i przynależy do Dekanatu Starachowice Południe.

Pierwszym krokiem, który zapoczątkował budowę nowego ośrodka duszpasterskiego, było znalezienie odpowiedniego miejsca pod budowę kościoła Lokalizację kościoła zatwierdzono przy ul. Pastwiska. Od właścicieli ks. Stanisław Pindera wydzierżawił obszar o powierzchni 5 hektarów. Teren nie był najlepszy, jeśli chodzi o położenie geograficzne. Kościół miał powstać na nizinie i jak się z czasem okazało dość mokrej, po deszczu woda utrudniała dojście do powstającej kaplicy. Mimo tych trudności z zapałem przystąpiono do ogrodzenia placu pod budowę prowizorycznej kaplicy.

Ksiądz prałat Stanisław Pindera tak pisze o początkach nowej pracy duszpasterskiej, jako proboszcz parafii: W dniu 15 czerwca 1982, pismem biskupa ordynariusza nr 1855/82 zostało mi zlecone załatwienie wszystkich spraw związanych z organizacją ośrodka duszpasterskiego i z budową kościoła na Osiedlu "Wanacja" – Pastwiska w Starachowicach.

Ksiądz Stanisław Pindera jako proboszcz nowej parafii wybrał jej wezwanie: Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Ksiądz biskup ordynariusz zatwierdził wybór. Ks. Proboszcz zapytany dlaczego to imię wybrał, odpowiedział: Zadanie, którego się podjąłem, nie było możliwe na ludzką miarą. Szukałem kogoś, komu mógłbym zawierzyć i ufać, ze zawsze będzie m pomagać. Któż inny, jak nie Matka Nieustającej Pomocy? Wiedziałem, że w wielu wypadkach potrzebny będzie niemal cud A Maryja dawała mi tę wiarę i siłę, bez której być może nie dokończyłbym tego dzieła. Jest tym pomostem między mną a Panem Bogiem. I dzisiaj wiem, ze dobrze wybrałem. Matka Boża Nieustającej Pomocy, rzeczywiście okazuje nam tę pomoc nieustannie. Wszystko, co dziś istnieje, powstało w rekordowym tempie. Czy człowiek sam, mógłby tego dokonać?

Dnia 11 lipca 1982 roku o godzinie 9.00 i 11.00 odbyły się pierwsze Msze święte pod gołym niebem. Budowa kaplicy rozpoczęła się wraz z pierwsza Mszą świętą. Roboty ruszyły pełnymi obrotami od połowy lipca. Na początku września 1982 r. stała już całkowicie obudowana i przykryta eternitem tymczasowa kaplica. Został również, zbudowany w tylnej części kaplicy punkt katechetyczny wraz z obszernym zapleczem. Mieściły się w niej sale katechetyczne, sala oazowa, punkt biblioteczny. Do wewnątrz została doprowadzona woda. Zbudowano również sanitariaty Cały teren, na którym wzniesiona została kaplica i punkt katechetyczny został ogrodzony i zagospodarowany. Doprowadzono także energię elektryczną.

Od 22 kwietnia 1985 r. rozpoczęto bezpośrednie prace związane z budowa kościoła. W 1986 r. na prośbę parafian ks. proboszcz odprawił pasterkę w naszym kościele.

Od kwietnia 1987 roku, po zimowej przerwie, rozpoczęły się dalsze prace związane z budową kościoła, tzn. prace nad ślusarką okienną nawy głównej, prace spawalnicze, blacharskie, instalacyjne w branży wodociągowej. Na początku maja 1987 roku rozpoczęto budowę kaplicy pogrzebowej, która stanowi jednocześnie początek wieży kościelnej. Przez cały miesiąc lipiec i sierpień trwały intensywne prace z udziałem parafian przy wznoszeniu wieży kościelnej oraz przy pracach blacharskich, stolarskich, wodno-kanalizacyjnych oraz przy wykonywaniu kanałów grzewczych wewnątrz kościoła.

Na początku września 1987 roku zostały zakończone prace przy budowie kościoła z udziałem parafian. Została zbudowana i otynkowana 33 – metrowa wieża kościelna, na której zamontowano 8 – metrowy krzyż oraz została wykonana i założona konstrukcja stalowa kościoła, wykonana więźba dachowa, cały kościół został przykryty blachą i otynkowany, prawie w całości wykonane już zostały prace związane z odprowadzeniem wody deszczowej i kanalizacja, wykonane zostały otwory drzwiowe i okienne oraz kanały grzewcze. Pod koniec listopada zostały wykonane betonowe wylewki w całym kościele, zalane zostało podium ołtarzowe jak również wykonane zostały wszystkie dojścia zewnętrzne do kościoła. Nadal trwały prace przy tynkowaniu zakrystii, korytarzy i zaplecza, szlifowaniu posadzki betonowej oraz prace elektryfikacyjne.

Od 1 lutego 1988 r. rozpoczęto prace tynkarskie wnętrza kościoła, równocześnie trwały prace w dolnym kościele, gdzie zostały wykonane wylewki we wszystkich salach katechetycznych. Cały czas trwały intensywne prace z udziałem licznej rzeszy parafian przy wykończeniu kościoła. Pod koniec kwietnia zostaje zakończone białkowanie i malowanie kościoła. Ekipa posadzkarzy rozpoczęta układanie posadzki. Trwały prace artystów z Warszawy nad ołtarzem głównym. Rozpoczęto prace na zewnątrz kościoła związane z wylewkami betonowymi oraz porządkowaniem terenu, sianie trawy, sadzenie drzew ozdobnych.

3 lipca 1988 roku o godzinie 11.00 ks. bp Ordynariusz Diecezji Sandomiersko – Radomskiej Edward Materski dokonał poświęcenia i konsekracji nowego kościoła.

Ostatni tydzień przed konsekracją był duchowym przygotowaniem parafian na uroczystość konsekracji kościoła.

Kościół

Sakralna budowla naszej parafii jest przykładem nowoczesnej sztuki architektonicznej. Zamierzona koncepcja daje niepowtarzalny urok. Kościół został wkomponowany w rzeźbę terenu i tworzy harmonijne zgranie z jego wzniesieniami, falistością.

Korpus nawy głównej zbudowany jest na zasadzie walca i nakryty dachem w formie kopuły zwieńczonej metalowym krzyżem. Cały budynek kościoła utrzymany jest w kolorach jasnego beżu i brązu. Walec nawy głównej jest architektonicznie rozcięty, tworząc od północy wejście główne, a od południa niszę ołtarza. Z zachodniej strony kościoła przylega zbudowana w tym samym stylu i utrzymana w tej samej kolorystyce co kościół wieża dzwonnicy. Dzwonnica góruje nad bryłą kościoła. Umieszczone w niej dzwony nazwane imionami Jana Pawła II, Matki Bożej i Świętego Stanisława Kostki biją na chwałę Bożą, włączają się w zgodny chór podczas procesji, odprowadzają zmarłych, obwieszczają radość pierwszego spotkania z Chrystusem, biją na Anioł Pański. Zainstalowane nowoczesne urządzenie elektroniczne wydzwania godziny, przed rozpoczęciem Mszy św. wygrywa wybrane pieśni. Na poziomie kościoła w dzwonnicy umieszczona jest kaplica zmarłych. Z dzwonnicy prowadzą betonowe schody do korytarza prowadzącego do nawy głównej (obecnie w korytarzu mieści się Punkt Rady Charytatywnej z dewocjonaliami, a drzwi od wewnątrz są zamurowane). Od strony południowej kościół opasuje, o połowę niższa niż on sam, kaplica ministrantów, zakrystia, oraz biblioteka, a od strony wschodniej kaplica Bożego Miłosierdzia. Dostać się tam można z tarasu umiejscowionego w ścianie wschodniej kościoła, na który wchodzi się pochylnią z chodnika okalającego kościół. Pod tarasem znajduje się wejście do kościoła dolnego. Po jego prawej stronie umieszczone są drzwi prowadzące do pomieszczenia Rady Charytatywnej i kotłowni. Fronton kościoła zdobią masywne drzwi wykonane przez artystę A. Szachbajzana jako votum parafian na Wielki Jubileusz. Drzwi umieszczone w portalu głównym przedstawiają scenę zwiastowania, a boczne prowadzące do Kaplicy Bożego Miłosierdzia, znajdujące się po lewej stronie wejścia głównego, przedstawiają postacie świętych Piotra i Pawła . Nad drzwiami w portalu głównym z okazji jubileuszu umieszczono napis: „Rok Święty A.D. 2000”

Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy pobłogosławiony przez papieża Leona XIII 18 kwietnia 1903 roku został przywieziony z Rzymu do Polski przez o. Bernarda Lubieńskiego. Najpierw umieszczono obraz w kaplicy klasztornej, a w 1906 roku w kościele wybudowanym przez redemptorystów.

25 października 1905 roku powstało bractwo Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Alfonsa, które w czasie swego istnienia liczyło 56.630 członków. 24 września 1952 r. została założona, jako druga w Polsce, Nowenna Nieustanna do Matki Bożej. Co tydzień, w każdą środę gromadzi ona wielu wiernych aż po dziś dzień.

Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy należy do najbardziej rozpowszechnionych na świecie, a przemawia do wiernych nie tylko swym pięknem artystycznym, ale i niezwykle głęboką treścią religijną.

U podnóża obrazu na marmurowym cokole ustawione jest złocone tabernakulum. Po obydwu stronach ołtarza znajdują się ambonki, większa po lewej, a mniejsza po prawej. Dodatkowo między ołtarzem a ambonką po prawej stronie stoi paschał. W lewej ścianie prezbiterium, przy której stoją dwa rzędy krzeseł, znajdują się drzwi łączące prezbiterium z zakrystią. Z ich lewej strony przymocowany jest dzwonek z szarfą obwieszczający początek Mszy świętej. Przy przeciwległej ścianie stoi tron biskupi, nad którym umieszczony jest symbol Ducha Świętego – Gołębica, którą okalają złociste promienie podobnie jak obraz Matki Bożej w ołtarzu głównym. Ponadto po obu stronach tronu ustawione są po trzy mniejsze fotele. Ściany boczne prezbiterium zdobią dwie rozety wypełnione witrażami, po jednej z każdej strony.

Po lewej stronie nawy głównej znajduje się Kaplica Bożego Miłosierdzia oddzielona od nawy arkadowymi filarami wypełnionymi przeszklonymi drzwiami. Do kaplicy można wejść również przez przedsionek połączony z nawą główną dodatkowymi drzwiami oraz z zewnątrz. Na południowej ścianie kaplicy znajduje się ołtarz, mający postać kolumnady w kolorze złotym, w którą wkomponowany jest obraz Pana Jezusa Miłosiernego z napisem „JEZU UFAM TOBIE".

Ołtarz Bożego Miłosierdzia pochodzi z XVII w., pochodzi z niemieckiej parafii, przy którym, jako młody kapłan, Mszę świętą sprawował papież Benedykt XVI.

W kaplicy w obrębie ołtarza po prawej stronie umieszczona jest tablica poświęcona Matce Marii Teresie (ur. 21.03.1927 r., zm. 11.04.1996) z napisem „Mistyczka i charyzmatyczka, towarzyszyła budowie tego kościoła poprzez modlitwę, cierpienie oraz materialne wsparcie".

Sklepienie kaplicy jest pofałdowane na podobieństwo promieni rozchodzących się z fikcyjnego środka położonego gdzieś w nawie głównej. Witraże ściany zewnętrznej zwiększają się ku środkowi i przedstawiają postacie 15 błogosławionych i świętych. Uzyskane z nich światło dopełniają kinkiety imitujące świece oraz dodatkowo dwa zespoły reflektorów skierowane w kierunku ołtarza.

W ścianie ołtarza znajdują się drzwi prowadzące na korytarz, z którego można wejść do zakrystii, kościoła dolnego, na strych, do nawy głównej i na zewnątrz. Na zewnętrznej ścianie Kaplicy Bożego Miłosierdzia od strony holu na wprost wejścia do zakrystii umieszczona jest tablica, na której znajduje się plastycznie uwypuklone „drzewko serc", na którego liściach wypisane są nazwiska dobroczyńców, ofiarodawców i tych, którzy wspierali materialnie budowę kościoła.

Nawa główna z prawej strony otwarta jest arkadowymi filarami do dwóch nisz. W pierwszej, usytuowanej bliżej prezbiterium, znajduje się Kaplica bł. Jana Pawła II wraz z relikwią błogosławionego.

W ścianie kaplicy na jednej wysokości umieszczone jest siedem niedużych okien wypełnionych witrażami symbolizującymi grzechy główne.

W korytarzu mieści się księgarnia parafialna z literaturą i prasą katolicką. Pomieszczenia wokół prezbiterium – kaplica ministrantów, zakrystia, oraz korytarz połączone są ze sobą i umożliwiają jego obejście.

W 2005 roku został ostatecznie dokończony wystrój Kościoła. W prezbiterium została wykonana polichromia przedstawiająca największe sanktuaria Maryjne świata, oraz czcicieli Maryi, świętych polskich wraz z Ojcem świętym Janem Pawłem II i Kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Polichromię wykonał pan profesor Maciej Kauczyński z Krakowa techniką scravitti.

Jedną z największych inwestycji materialnych od chwili wybudowania kościoła było założenie nowego poszycia dachowego w 2006 roku. Dach poświęcił w uroczystość odpustową ks. Prałat Adam Socha.

Posadzka w całym kościele wykonana jest z marmurowych płytek. Wyposażenie świątyni dopełniają dębowe konfesjonały.

Kapłani pracujący w parafii

  • Proboszcz ks. Infułat Stanisław Pindera,
  • ks. Dariusz Krok, wikariusz od 2004 roku,
  • ks. Damian Spiżewski, wikariusz od 2008 roku,
  • ks. Marcin Dąbrowski, wikariusz od 2012 roku.

Kapłani pomagający w parafii

  • ks. kan. Tadeusz Porzuczek, rezydent od 2004 roku.

Kapłani, którzy pracowali w parafii

  • ks. Bogusław Mleczkowski, 1982 – 1983,
  • ks. Władysław Sarwa, 1983 – 1991,
  • ks. Piotr Jaśkiewicz,
  • ks. Józef Grabda, 1986,
  • ks. Tomasz Janicki, 1987 – 1989,
  • ks. Adam Myszkowski, 1988 – 1992,
  • ks. Stanisław Rożej, 1989 – 1999,
  • ks. Tadeusz Urbańczyk, 1992 – 1993,
  • ks. Mirosław Nowak, 1993 – 2000,
  • ks. Adam Płuciennik, 1993 – 1994,
  • ks. Sylwester Jaśkiewicz, 1995 – 2012,
  • ks. Andrzej Kania, 1995 – 2002,
  • ks. Krzysztof Kaszuba, 2002 – 2003,
  • ks. Mariusz Wincewicz, 2000 – 2004,
  • ks. Robert Szewczyk, 1999 – 2006,
  • ks. Wiesław Janowski, 2003 – 2007,
  • ks. Szymon Pyszczak, 2007 – 2008,
  • ks. Konrad Jaśkiewicz, 2006 – 2009,
  • ks. Arkadiusz Latosek, 2009 – 2012.

Kapłani pochodzący z parafii

  • ks. Marcin Andrzejewski (śluby: 26.05.1990 r.)
  • ks. Robert Pytel (30.05.1992 r.)
  • ks. Mirosław Wiatr (05.06.1993 r.)
  • ks. Tomasz Gaik (28.05.1994 r.)
  • ks. Marcin Dziemba (13.06.1998 r.)
  • ks. Rafał Pawliński (17.06.2000 r.)
  • ks. Jakub Ciołak (29.05.2004 r.)
  • ks. Damian Drabikowski (2005 r.)
  • ks. Paweł Lamparski (2006 r.)
  • ks. Sławomir Czajka (2007 r.)
  • o. Krzysztof Sokół MSF (2007 r.)

Siostry zakonne pochodzące z parafii

  • s. Jadwiga Kaczmarzyk (śluby 1992 r.)
  • s. Katarzyna Purska (1993 r.)
  • s. Justyna Oksiuta (1995 r.)

Ważniejsze wydarzenia z życia parafii

Wizyta Nuncjusza Apostolskiego

Nuncjusz apostolski jest przedstawicielem Papieża i Stolicy Apostolskiej przy konkretnym episkopacie w danym kraju. Ułatwia łączność biskupów z lokalnymi i poszczególnymi diecezjami, a także łączność biskupów z Ojcem Świętym.

6 czerwca 1993 r. o godz. 11.00 przybył do naszej parafii Nuncjusz papieski ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk.

Sprowadzenie relikwii św. Siostry Faustyny Kowalskiej

W pierwszą niedzielę po Wielkanocy, 18 kwietnia 1993 roku, na Placu Świętego Piotra w Rzymie Ojciec Jan Paweł II zaliczył siostrę Faustynę do grona błogosławionych, a 30 kwietnia 2000 roku, w niedzielę miłosierdzia Bożego ogłosił ja świętą.

3 maja 1995 roku w uroczystej procesji ulicami parafii wprowadzono relikwie św. Siostry Faustyny Kowalskiej do parafii.

Od tamtej pory 22 dnia każdego miesiąca o godz. 18.00 parafianie gromadzą się w kościele na Nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego. Za pośrednictwem Błogosławionej Siostry Faustyny Kowalskiej parafianie modlą się do Bożego Miłosierdzia. Relikwie Siostry Faustyny złożone w relikwiarzu są podawane do ucałowania w czasie każdego nabożeństwa.

XX-lecie istnienia parafii

Staraniem Ks. Prałata i Rady Parafialnej parafianie ufundowali nowe stacje drogi krzyżowej. Stacje drogi krzyżowej są wykonane techniką scravitti, przez pana profesora Macieja Kauczyńskiego z Krakowa, które poświęcił ks. bp Zygmunt Zimowski w uroczystość odpustową 27 czerwca 2002 roku.

Nowe Tabernakulum

W uroczystość odpustową 2004 roku zostało ufundowane i poświęcone nowe tabernakulum.

Śmierć Jana Pawła II

2 kwietnia 2005 roku o godz. 21.37, tak jak cały świat, również nasza parafia był pogrążona w modlitwie, kiedy do domu ojca powrócił Jan Paweł II, nasz ukochany papież. Niezwykłym przeżyciem był marsz ul. Jana Pawła II, a potem Apel, ku czci Wielkiego Papieża, na który przybyło kilka tysięcy wiernych.

Koncert kolęd GOLEC ORKIESTRA

7 stycznia 2007 w naszym kościele odbył się niecodzienny koncert kolęd w wykonaniu góralskiego zespołu Golec Orkiestra, na zaproszenie Rycerzy Kolumba działających w naszej parafii.

Misje Parafialne

W ramach przygotowania naszej parafii do nawiedzenia Kopii Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w dniach 25 lutego – 4 marca 2009 r. przeżyliśmy po raz kolejny misje parafialne. Poprowadził je ojciec paulin Jarosław Obroślak.

Peregrynacja obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej

Od marca 2006 roku do czerwca 2007 nasza diecezja radomska cieszyła się pielgrzymowaniem Kopii Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Maryja przybywała do każdej parafii. Nawiedzenie przypadło 12-13 maja 2007 r. Kiedy Maryja przybyła zastała naszą parafię przygotowaną zewnętrznie (dekoracje kościoła ulic domów) i wewnętrznie (misje, spowiedź, modlitwa, nowenna, księga modlitw, apele, różaniec). Cała uroczystość rozpoczęła się 12 maja o godz. 16.00, kiedy ks. bp udzielił młodzieży bierzmowania, a następnie w uroczystej procesji udaliśmy się ul. Jana Pawła II do ul. Miodowej, aby tam powitać obraz Matki Bożej. Maryja był u nas całą dobę podczas, której płynęła modlitwa osobista, cicha a zarazem ta uroczysta. Na zakończenie peregrynacji Obrazu na Mszy byli obecni wszyscy kapłani pracujący w naszej parafii.

Terytorium

Do parafii należą: 6 Września, Aleja Wyzwolenia, Chłopickiego, Czachowskiego, Dwernickiego, Emilii Plater, Grottgera, Hauke Bosaka, Jana Pawła II, Jelenia, Kasztanowa, Langiewicza, Lelewela, Letnia, Lubianka, Łączna, Mjr. Nurta, Mierosławskiego, Miodowa, Myśliwska, Pastwiska, Piaskowa, Południowa, Prądzyńskiego, Pustowójtówny, Sierakowskiego, Składowa, Smugowa, Sybiraków, Traugutta, Ustronie, Wanacja, Wiosenna, Wysockiego, Żytnia.

Proboszcz

  • od 1982 – ks. inf. Stanisław Pindera

Porządek Nabożeństw

Msze Święte

W niedziele: 8:00, 10:00 – SUMA, 11:15 – msza dla dzieci, 12:30 – msza dla młodzieży, 18:00 (w wakacje zamiast 18:00 – 20:00) dni powszednie: 6:30, 17:00 (z wyjątkiem wakacji), 18:00

Nabożeństwa

  • W każdą środę Nowenna do M.B.N.P. godz. 18:00,
  • Różaniec – październik 17:30,
  • Roraty – adwent 6:30,
  • Wielki Post: Droga krzyżowa – Piątek 17:30,
  • Gorzkie Żale – niedziela 16:00,
  • Majowe – maj 17:30,
  • Czerwcowe – czerwiec 17:30,
  • Nabożeństwa Fatimskie od maja – października 13 dnia miesiąca,
  • 22-dzień miesiąca do Bożego Miłosierdzia godz. 18.00.

Grupy parafialne

Przy parafii swoją działalność prowadzą:

  • Ministranci
  • Schola: starsza i młodsza
  • Ruch Światło – Życie
  • Koło Żywego Różańca
  • Rycerze Kolumba
  • Parafialna Rada Duszpasterska
  • Chór Parafialny
  • Koło Posługi Chorym
  • Ruch Rodzin Nazaretańskich
  • Domowy Kościół
  • Krąg Biblijny
  • Grupa AA
  • Diakonia Liturgiczna
  • Redakcja "Credo"

Punkty Parafialne

  • Kancelaria
  • Poradnia rodzinna
  • Poradnia prawna
  • Caritas

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy - to miejsce nie posiada jeszcze przewodnika. Jeśli znasz to miejsce, to tutaj możesz napisać przewodnik.