Willa Claaszena

Willa Claaszena – jedna z trzech najbardziej charakterystycznych rezydencji położonych w Sopocie nad brzegiem morza, przy ul. Poniatowskiego 8, róg al. Wojska Polskiego, nazywanej też przez mieszkańców al. Prominentów, należąca do kupca cukrem i maszynami, brokera ubezpieczeniowego, konsula amerykańskiego i kolekcjonera dzieł sztuki Ernsta Augusta Claaszena (1853-1924). Po 1945 nazywana też "bierutówką".

Rodzina Claaszena należała do zamieszkałej w Gdańsku zamożnej wyższej klasy średniej pochodzenia flamandzkiego, która przez pokolenia była właścicielami domów mieszczańskich w Gdańsku. Ernsta Augusta Claaszena jako kolekcjonera antyków i dzieł sztuki ukształtowały historia rodziny, jak również rodzinna pasja dla gdańskiej sztuki i kultury.

W 1902 Claaszen nabył grunt pod swoją willę przy plaży w Sopocie, przy ówczesnej Parkstrasse. Willa została zbudowana w latach 1903-1904 według planów architekta Waltera Schulza. Budowla była imponująca. Następnie przez środek posesji wytyczono ulicę, którą na jego cześć w 1910 nazwano Ernststrasse, zaś rezydencji nadano nr 8. W wyniku wielkiego kryzysu Ernst Claaszen popełnił w 1924 samobójstwo, zaś jego żona Martha była zmuszona sukcesywnie pozbywać się rodzinnego majątku. Willa została zakupiona w 1928 przez pochodzącego z Królewca Oskara Meltznera, właściciela firmy Vulkan-Eisengiesserei (odlewni żeliwa Vulkan) w Gdańsku. Kiedy zmarł w 1932, w willi zamieszkał jego syn Herbert. Na początku 1945, jego żona z dwójką dzieci ewakuowała się z Sopotu morzem, zaś Herbert Meltzner został powołany do gdańskiej obrony cywilnej. 23 marca 1945 Sopot został zajęty przez wojska radzieckie.

Po zakończeniu II wojny światowej willa została przejęta przez urząd ówczesnego prezydenta RP Bolesława Bieruta. Następnie mieszkał w niej Eugeniusz Kwiatkowski, delegat rządu ds. wybrzeża (1945-1948), przebywali członkowie centralnych władz, wielokrotnie premier Józef Cyrankiewicz wraz z małżonką Niną Andrycz (od 1955) i jej przyjaciółką Barbarą Wachowicz. Willa do 1980 wchodziła w skład miejscowego wypoczynkowego kompleksu rządowo-wojskowego, było utrzymywane specjalne przejście pomiędzy rezydencją i sąsiednim Wojskowym Domem Wypoczynkowym. W 1981 willa stała się własnością Sopotu. W latach 1984-2000 willa mieściła Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną, od 2001 jest siedzibą Muzeum Sopotu.

1. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie (pol.). 30 września 2014. .

Willa Claaszena – jedna z trzech najbardziej charakterystycznych rezydencji położonych w Sopocie nad brzegiem morza, przy ul. Poniatowskiego 8, róg al. Wojska Polskiego, nazywanej też przez mieszkańców al. Prominentów, należąca do kupca cukrem i maszynami, brokera ubezpieczeniowego, konsula amerykańskiego i kolekcjonera dzieł sztuki Ernsta Augusta Claaszena (1853-1924). Po 1945 nazywana też "bierutówką".

Rodzina Claaszena należała do zamieszkałej w Gdańsku zamożnej wyższej klasy średniej pochodzenia flamandzkiego, która przez pokolenia była właścicielami domów mieszczańskich w Gdańsku. Ernsta Augusta Claaszena jako kolekcjonera antyków i dzieł sztuki ukształtowały historia rodziny, jak również rodzinna pasja dla gdańskiej sztuki i kultury.

W 1902 Claaszen nabył grunt pod swoją willę przy plaży w Sopocie, przy ówczesnej Parkstrasse. Willa została zbudowana w latach 1903-1904 według planów architekta Waltera Schulza. Budowla była imponująca. Następnie przez środek posesji wytyczono ulicę, którą na jego cześć w 1910 nazwano Ernststrasse, zaś rezydencji nadano nr 8. W wyniku wielkiego kryzysu Ernst Claaszen popełnił w 1924 samobójstwo, zaś jego żona Martha była zmuszona sukcesywnie pozbywać się rodzinnego majątku. Willa została zakupiona w 1928 przez pochodzącego z Królewca Oskara Meltznera, właściciela firmy Vulkan-Eisengiesserei (odlewni żeliwa Vulkan) w Gdańsku. Kiedy zmarł w 1932, w willi zamieszkał jego syn Herbert. Na początku 1945, jego żona z dwójką dzieci ewakuowała się z Sopotu morzem, zaś Herbert Meltzner został powołany do gdańskiej obrony cywilnej. 23 marca 1945 Sopot został zajęty przez wojska radzieckie.

Po zakończeniu II wojny światowej willa została przejęta przez urząd ówczesnego prezydenta RP Bolesława Bieruta. Następnie mieszkał w niej Eugeniusz Kwiatkowski, delegat rządu ds. wybrzeża (1945-1948), przebywali członkowie centralnych władz, wielokrotnie premier Józef Cyrankiewicz wraz z małżonką Niną Andrycz (od 1955) i jej przyjaciółką Barbarą Wachowicz. Willa do 1980 wchodziła w skład miejscowego wypoczynkowego kompleksu rządowo-wojskowego, było utrzymywane specjalne przejście pomiędzy rezydencją i sąsiednim Wojskowym Domem Wypoczynkowym. W 1981 willa stała się własnością Sopotu. W latach 1984-2000 willa mieściła Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną, od 2001 jest siedzibą Muzeum Sopotu.