Ulica Wilcza

Ulica Wilcza – ulica warszawskiego Śródmieścia o długości ok. 1,1 km.

Ulica Wilcza – ulica warszawskiego Śródmieścia o długości ok. 1,1 km.

Historia

Dawna droga narolna biegnąca włóką wójtów warszawskich, którymi w XV w. byli Wilkowie, stąd włókę nazywano Wilczą lub Na Wilczem. Nazwa ulicy, nadana w 1770, wywodzi się bezpośrednio od nazwy tej nieruchomości. Inna dawna nazwa tej ulicy to Kałęczyńska.

Ok. 1765 ówczesny właściciel tych terenów, marszałek wielki koronny Franciszek Bieliński, przeprowadził parcelację gruntów i wytyczył ulicę, przy której zbudował dworki z ogrodami oraz dwa wiatraki. Po 1860 Wilcza została zabudowana domami i kamienicami, a w 1881 została przedłużona do ulicy Wielkiej (obecnie Poznańska), a następnie do Koszykowej.

Ważniejsze obiekty

• ul. Wilcza 7 - Kaplica rzymskokatolicka Matki Bożej Nieustającej Pomocy
• ul. Wilcza 9 - Centrum Konferencyjne WILCZA
• ul. Wilcza 11 - Budynek, w którym mieszkał od 1950 do 1984 Jerzy Wasowski, kompozytor, aktor, reżyser i współtwórca legendarnego Kabaretu Starszych Panów
• ul. Wilcza 12 - Budynek, w którym mieszkał od października 1905 do śmierci (19 maja 1912) Bolesław Prus
• ul. Wilcza 19 - Szkoła Tańca Krzysztofa Polańskiego
• ul. Wilcza 21 - Komisariat Policji Warszawa-Śródmieście
• ul. Wilcza 31 - Centrum Kościoła Polskokatolickiego im. bpa Franciszka Hodura
• ul. Wilcza 31 - Kaplica polskokatolicka pw. Miłosierdzia Bożego
• ul. Wilcza 53 - Szkoła Podstawowa nr 1 im. Gustawa Morcinka w Warszawie
• ul. Wilcza 64 - siedziba Muzeum i Instytutu Zoologii PAN
• ul. Wilcza 73 - Hotel Rialto Warszawa