

Ulica Stara w Warszawie – jedna z ulic warszawskiego Nowego Miasta, biegnąca od Rynku Nowego Miasta do ul. Mostowej. HistoriaUlica stanowi relikt dwóch prostopadłych względem siebie ulic wytyczonych już podczas lokacji Nowego Miasta po roku 1408, kiedy to książę mazowiecki Janusz I Starszy nadał przywilej lokacyjny Nowej Warszawie. Odcinek wiodący od Rynku Nowego Miasta zwany był ulicą Tkaczy lub Dominikańską, i prowadził do ul. Rybaki. Odchodziła od niej ślepa uliczka zwana Zatylną lub Tylną, z racji położenia na tyłach zabudowy stojącej w pierzei Rynku Nowego Miasta, kończąca się na gruntach należących do zakonu Dominikanów z ulicy Freta. Obecna nazwa – Stara – została nadana w roku 1701 dla obu prostopadłych względem siebie ulic, jednak połączenie do ulicy ul. Mostowej zostało przebite dopiero w roku 1910,po wcześniejszym uregulowaniu. Cała zabudowa ulicy, poza wzniesionymi już w okresie powojennym budynkami Państwowego Zespołu Ognisk Wychowawczych jest przyporządkowana numeracji innych ulic. Otoczenie
|