Ulica Kaliska

Ulica Kaliska - ulica na warszawskiej Ochocie.

Ulica Kaliska - ulica na warszawskiej Ochocie.

Historia

Pierwotnie polna droga łącząca trakt do Radomia i Krakowa z wsiami Wola i Czyste. Na początku XX wieku prowadziła od szosy radomskiej do linii kolejowej Warszawa - Kalisz.

W połowie XIX wieku u zbiegu Kaliskiej z ulicą Grójecką stała murowana karczma "Ochota", od której pochodzi obecna nazwa dzielnicy. Później na tym miejscu istniała manufaktura wyrobów pasmanteryjnych, wreszcie odbudowany po ostatniej wojnie dom administracyjno-mieszkalny Fabryki Wyrobów Tytoniowych Państwowego Monopolu Tytoniowego, utworzonego 1 sierpnia 1924. O ten budynek podczas powstania warszawskiego toczono zaciekły bój – ostatecznie został ostrzelany z niemieckiego pociągu pancernego stacjonującego w rejonie dworca kolejowego Warszawa Zachodnia.

Jeszcze w latach 30. XX wieku, gdy Kaliska była zaniedbaną, niedbale wybrukowaną ulicą, zaczęły pojawiać się przy niej pierwsze modernistyczne domy spółdzielcze i funkcjonalistyczne czynszowe kamienice. W okresie powojennym relikty dawnej architektury zachowane na początkowym odcinku ulicy ustąpiły miejsca nowej zabudowie utrzymanej w duchu skromnego socrealizmu; dalszy odcinek ulicy uniknął większych zniszczeń.

Przy ulicy zachowało się kilka zabytkowych budynków, najciekawszy pod numerem 9 – wybitny w skali miasta przykład funkcjonalizmu, dom wybudowany w roku 1937 dla Ludwika Nasierowskiego. Jego fasadę ozdobiono łacińską sentencją autorstwa Seneki: "Generos animos labor nutrit", co znaczy "Dla dusz szlachetnych trud jest pokrzepieniem".