Park Tysiąclecia

Park Tysiąclecia w Zielonej Górze - park miejski w Zielonej Górze, znajduje się w ścisłym sąsiedztwie centrum miasta, pomiędzy ulicami Wazów, Bankową i Stanisława Staszica. Powstał w 1966 roku na terenie cmentarza. Odznacza się bogactwem flory – z drzew występują tu m.in: lipa, klon, daglezja, miłorząb japoński czy żywotnik zachodni oraz liczne krzewy, m.in forsycja i tawuła. Wśród przedstawicieli fauny, park upodobały sobie wiewiórki oraz – wyjątkowo liczne w mieście – sroki.

Szczątkowo na przestrzeni całego parku widać pozostałości dawnej infrastruktury cmentarnej jak alejki czy fragmenty małej architektury W parku znajduje się też klasycystyczny budynek krematorium z 1922 (obecnie siedziba ZSP) oraz dobrze zachowany, monumentalny grobowiec znanego zielonogórskiego przemysłowca – Georga Beuchelta. W centralnej części parku zachowała się też mogiła z 1941 r. Wśród infrastruktury powojennej wyróżnia się plac zabaw i powstały pod koniec lat 90. skatepark.

Park Tysiąclecia w Zielonej Górze - park miejski w Zielonej Górze, znajduje się w ścisłym sąsiedztwie centrum miasta, pomiędzy ulicami Wazów, Bankową i Stanisława Staszica. Powstał w 1966 roku na terenie cmentarza. Odznacza się bogactwem flory – z drzew występują tu m.in: lipa, klon, daglezja, miłorząb japoński czy żywotnik zachodni oraz liczne krzewy, m.in forsycja i tawuła. Wśród przedstawicieli fauny, park upodobały sobie wiewiórki oraz – wyjątkowo liczne w mieście – sroki.

Szczątkowo na przestrzeni całego parku widać pozostałości dawnej infrastruktury cmentarnej jak alejki czy fragmenty małej architektury W parku znajduje się też klasycystyczny budynek krematorium z 1922 (obecnie siedziba ZSP) oraz dobrze zachowany, monumentalny grobowiec znanego zielonogórskiego przemysłowca – Georga Beuchelta. W centralnej części parku zachowała się też mogiła z 1941 r. Wśród infrastruktury powojennej wyróżnia się plac zabaw i powstały pod koniec lat 90. skatepark.

Historia

Przed II wojną światową był tu Cmentarz Zielonego Krzyża (Gruener Kreuz Friedhof). Powstał w pierwszej połowie XVII w. i przez długie lata powiązany był z istniejącym na jego zachodnim skraju szpitalem. Budynek w 1912 roku przemianowano na przytułek dla starców (w związku z budową obok nowego szpitala przy ul. Wazów), po wojnie mieściła się tu Liga Obrony Kraju. Wyburzony został w roku 2011. Znaczne rozbudowanie cmentarza nastąpiło na początku XIX w. gdy likwidacji uległa nekropolia na Placu Słowiańskim. Cmentarz Zielonego Krzyża podzielony był na część ewangelicką (część wschodnia parku) i katolicką (część zachodnia). Część katolicka wykorzystywana była również po wojnie, do czasu otwarcia cmentarza komunalnego przy ul. Wrocławskiej (rok 1954). W roku 1958 przez zachodnią część nekropolii poprowadzono ulicę Fornalskiej, mająca połączyć budynek Wojewódzkiej Rady Narodowej (później Urząd Wojewódzki, obecnie – Urząd Marszałkowski) z gmachem KW PZPR (obecnie – Centrum Biznesu). Dziś ulica ta – po znacznym przebudowaniu – wchodzi w skład Placu Marszałka J. Piłsudskiego. Cmentarz zlikwidowany został w roku 1966 gdy był już otoczony zabudową mieszkalną. Przypadająca wówczas tysięczna rocznica powstania państwa polskiego dała początek nazwie nowo powstałego parku. Mogiły powojenne przeniesiono wówczas na cmentarz komunalny.

Krematorium

Nawiązujący do klasycyzmu budynek zielonogórskiego krematorium zaprojektował architekt o nazwisku Nerche w 1922 roku. Zaprojektował on też reprezentacyjną część cmentarza oraz kolumbarium mogące pomieścić do 1000 urn. Krematorium zaczęło funkcjonować 23 sierpnia 1923 roku.

Park dziś

Obecnie rozpoczyna się proces konsultacji społecznych z mieszkańcami miasta, który będzie punktem wyjścia do stworzenia nowego projektu zagospodarowania terenu w ramach rewitalizacji Parku przewidzianej na lata 2014-2020.