Państwowe Muzeum Etnograficzne

Warszawskie Muzeum Etnograficzne – jedno z najstarszych muzeów tego typu w Polsce mieszczące się w Warszawie przy ulicy Kredytowej 1.

Muzeum powstało w 1888 roku i mieści około 74 tysiące obiektów eksponowanych na 6 wystawach stałych. Co roku organizowanych jest 12 wystaw czasowych.

Warszawskie Muzeum Etnograficzne – jedno z najstarszych muzeów tego typu w Polsce mieszczące się w Warszawie przy ulicy Kredytowej 1.

Muzeum powstało w 1888 roku i mieści około 74 tysiące obiektów eksponowanych na 6 wystawach stałych. Co roku organizowanych jest 12 wystaw czasowych.

Historia

Muzeum Etnograficzne powstało z inicjatywy mecenasa J.M. Kamińskiego oraz Jana Karłowicza, którzy zainicjowali komitet organizacyjny. W roku 1888 powstała, przy Warszawskim Ogrodzie Zoologicznym, placówka gromadząca zbiory etnograficzne. W 1896 za sprawą Grona Miłośników Etnografii, zbiory zostały przeniesione do Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, mającym swoją siedzibę przy Krakowskim Przedmieściu 66.

W 1921 roku pieczę nad zbiorami etnograficznymi przejął muzeolog i znawca etnografii Europy Eugeniusz Frankowski, który przekształcił placówkę w nowoczesne muzeum prowadzące działalność naukową i wystawienniczą. Zbiory muzealne liczące w 1922 roku 8954 eksponatów szybko powiększały się by w roku 1939 liczyły ok. 30 000. Zbiory podzielono na trzy podstawowe grupy: pochodzące z ówczesnych terenów Polski, w tym cenne stroje i tkaniny ludowe oraz kolekcja huculska licząca 3000 okazów; zbiory ze Słowiańszczyzny i zbiory z innych krajów stanowiące ponad 50 procent całości zasobów.

Wiele eksponatów pochodziły z prywatnych kolekcji polskich etnografów np. Leopolda Janikowskiego, Jana Kubarego, Bronisława Piłsudskiego, unikatowe zbiory indochińskie, pochodzące od Ignacego Zaremby Belakowicza oraz zbiory pochodzące z Chin, Japonii, Bliskiego Wschodu, Australii i innych rejonów świata.

Przed wojną Biblioteka Muzeum Etnograficznego należała do najbogatszych bibliotek etnograficznych w kraju. W wyniku wybuchu wojny i bombardowań Warszawy Muzeum uległo całkowitemu zniszczeniu, a zbiory zostały zniszczone lub zaginęły.

W 1946 roku rozpoczęły się prace organizacyjne wskrzeszenia muzeum. Pierwotnie występowała pod nazwą Muzeum Kultur Ludowych a jej tymczasową siedzibą był zabytkowy XVIII-wieczny pałac Brühla na Młocinach przy ul. Muzealnej.

W 1949 roku otworzono pierwszą wystawę w powojennej historii Muzeum. Ekspozycja nosiła nazwę "Polski strój ludowy". W 1959 roku Muzeum otrzymało nową siedzibę – zniszczony XIX-wieczny gmach Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, usytuowany u zbiegu ulic Kredytowej i Mazowieckiej. Jego odbudowę finansowaną z kredytów Ministerstwa Kultury i Sztuki zaplanowano na lata 1962-1972.

W dniu 15 grudnia 1973 roku nastąpiło uroczyste otwarcie Muzeum.