Kamienica Pod Fortuną

Kamienica pod Fortuną – kamienica na warszawskim Rynku Starego Miasta pod numerem 22. Zbudowana została w XV wieku. Przechowywano w niej dochody z podatków, a następnie wina Fukiera.

Kamienica pod Fortuną – kamienica na warszawskim Rynku Starego Miasta pod numerem 22. Zbudowana została w XV wieku. Przechowywano w niej dochody z podatków, a następnie wina Fukiera.

Historia

Powstała w XV wieku jako budynek jednotraktowy z piwnicą przykrytą stropem. W czasie gdy właścicielem była rodzina Susiigów, dostawiono trzeci trakt. W latach 1633-1635 została gruntownie przebudowana po pożarze. Przesklepiono wtedy piwnice, w których przechowywano dochody z podatków kwarcianych, oraz rozbudowano ją do czterech kondygnacji. Fasadę ozdobiono personifikacją Fortuny. Po zniszczeniu w XVII wieku kamienicę odbudowano i otrzymała ona wtedy latarnię na dachu. W połowie XVIII wieku istniała tu szkoła malarstwa prowadzona przez znanych polskich malarzy: Szymona Czechowicza i Łukasza Smuglewicza. Około połowy XIX wieku w kamienicy mieściła się kawiarnia, a w piwnicach składowane były wina Fukiera. Przed rokiem 1847 połączono czterokondygnacyjną oficynę boczną z domem tylnym. Przez kolejne lata wprowadzane były drobne modyfikacje fasady. W 1928 roku wykonano remont elewacji głównej. Polichromię wykonał na niej Felicjan Szczęsny Kowarski. Po zniszczeniu w 1944 roku odbudowano ją według projektu Wojciecha Kobylińskiego w 1953. Do dzisiaj fryz przedstawia personifikację bogini Fortuny oraz płody rolne.

Właściciele

• Konrad Witchewalt (1496-1498)
• Stanisław i Jan Susiig (1563-1581)
• Stanisław Ławski ze Strzegocina (od 1563)
• Paweł Szczawiński (od 1580)
• Paweł Krasiński (od 1616)
• Henryk Plumhoff (do 1633)
• Jakub Gianotti (od 1633)
• Skrzeczkowiczowie (od 1671)
• Szmelingowie (od 1701)
• Ambroży i Tomasz Czempińscy (1754-1821)
• Jan Zawisza (1822-1837)
• Jan Lindner (1837-1844)
• Cybulscy (1852-1861)
• Gustaw Meizner (od 1869)
• rodzina Gebauerów (1873-1942)