Parafia św. Józefa Oblubieńca NMP w Wierzchosławicach - znajduje się w dekanacie bolkowskim w diecezji świdnickiej. Była erygowana w XVI w. Jej proboszczem jest ks. Grzegorz Owsianik.
Kościół Zbawiciela w Jeleniej Górze-Cieplicach - wzniesiony w latach 1774-1779 według projektu Demusa z Jeleniej Góry.Jednonawowa budowla z emporami nakryta łamanym czterospadowym dachem z barokowo-klasycystycznym wyposażeniem wnętrza służy do dnia dzisiejszego jedynej w Jeleniej Górze Parafii Augsbu
Gonciarek (niem. Scheundelhübel, 631 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach w zachodniej części Pogórza Karkonoskiego.
Położony jest na południowy wschód od Marysina w Szklarskiej Porębie.
Zbudowany z granitu karkonoskiego.
Kapliczne Wzgórze (511 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach w obrębie Kowarskiego Grzbietu.
Wzniesienie znajduje się na północno-wschodnim krańcu Kowarskiego Grzbietu, w Kowarach, w ich południowo-wschodniej części.
Od wschodu opływa je Jedlica, a od południa Łomnica.
Księża Góra (niem. Pfaffenberg, 628 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Pogórza Karkonoskiego, na jego wschodnim krańcu, między Karpaczem a Ściegnami.
Zbudowany z granitu karkonoskiego.
Łysa Góra (niem. Freieberg, 946 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Kowarskiego Grzbietu.
Jest to niezbyt wybitny szczyt, leżący w północnej części Kowarskiego Grzbietu, na północny wschód od Wołowej Góry.
Muzeum Miejskie „Dom Gerharta Hauptmanna” – muzeum mieszczące się w Jagniątkowie (dzielnicy Jeleniej Góry) w domu należącym do niemieckiego pisarza noblisty Gerharta Hauptmanna zbudowanym w 1899 według projektu berlińskiego architekta Hansa Grisebacha.
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Karpaczu – zabytkowy kościół katolicki w Karpaczu. Zbudowany jako świątynia ewangelicka dzięki staraniom „Stowarzyszenia Budowy Kościoła”, na którego czele stał pastor Richard Gunther z Miłkowa. Uroczyste poświęcenie kościoła odbyło się 13.09.1908 r.
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sobieszowie - pierwotnie protestancki, obecnie pełniący funkcję kościoła parafialnego. Wzniesiona w latach 1744-1745 ryglowa konstrukcja jest dziełem miejscowych rzemieślników. W 1750 r. jej wnętrze zabudowano drewnianymi emporami, a w 1796 r.
