Obniżenie Krzepickie

Obniżenie Krzepickie — mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, stanowiący środkowo-północną część Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Region ma kształt podłużnego pasma o orientacji północny zachód - południowy wschód. Graniczy on od zachodu z Progiem Herbskim a od wschodu z Wyżyną Wieluńską; na samej północy styka się z Wysoczyzną Wieruszowską a na południu przechodzi w Obniżenie Górnej Warty. Region leży na pograniczu województw śląskiego i opolskiego oraz marginalnie na peryferich województwa łódzkiego. Nazwa mezoregionu pochodzi od miasta Krzepice.

Jest to gęsto zaludniony region rolniczy, położony w obniżeniu wypełnionym grubą warstwą glin i piasków z okresu czwartorzędu. Rzeźba terenu, w której występują liczne wzgórza i wały kemowe, osiąga wysokość od 220 do maksymalnie 300 m n.p.m. Dominującym ciekiem wodnym mezoregionu jest rzeka Pankówka.

Głównym ośrodkiem miejskim w Obniżeniu Krzepickim są Krzepice, a na jego pograniczu z Wyżyną Wieluńską leży Kłobuck.

Mezoregion rozpościera się na terenie gmin (od północy ku południu): Mokrsko, Praszka, Rudniki, Radłów, Lipie, Krzepice, Przystajń, Panki, Opatów, Wręczyca Wielka i Kłobuck.