W 1253 roku książę Konrad I wydał przywilej o lokacji miasta, tym samym Głogów otrzymał nowe prawa, w tym prawo do wzniesienia murów obronnych. Miały one drewniano - ziemne umocnienia. Utrzymały się w nienaruszonej formie, do nieszczęsnego pożaru, który spalił całe miasto w roku 1291.
Mury obronne Warszawy – podwójny ciąg murów wokół Starej Warszawy, wzniesionych w XIII–XVI wieku, odbudowanych w latach 1950–1963 i częściowo później. Najlepiej zachowane fragmenty biegną równolegle do ulicy Podwale od Zamku Królewskiego do Barbakanu i dalej do skarpy wiślanej.
Brama Ziębicka − brama miejska w zachodniej części Grodkowa, przy ul. Warszawskiej, wzniesiona najprawdopodobniej w pierwszej połowie XIV wieku i odnowiona w XIX i XX wieku. Została zbudowana z cegły o układzie polskim, otynkowana z nowszym wejściem przy ziemi.
Brama Lewińska - brama miejska we wschodniej części Grodkowa, przy ul. Józefa Elsnera, wzniesiona z cegły o układzie polskim, otynkowana z zamkniętym przejazdem, pochodzi najprawdopodobniej z pierwszej połowy XIV wieku.
Wieża Wrocławska (Wieża Bramy Wrocławskiej, Biała Wieża) - gotycka budowla obronna, jedna z kilku zachowanych części średniowiecznych obwarowań miejskich, wraz z Wieżą Ziębickią i fragmentami murów obronnych.
Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Piotrkowie Trybunalskim – rzymskokatolicki kościół parafialny w Piotrkowie Trybunalskim, w województwie łódzkim. Należy do dekanatu piotrkowskiego archidiecezji łódzkiej.
Barbakan w Warszawie – barbakan wzniesiony około 1548 w pasie warszawskich murów obronnych na przejściu ze Starego do Nowego Miasta. Projektantem budowli był architekt Jan Baptysta Wenecjanin. Wraz z pobliską Bramą Łazienną i Basztą Prochową tworzył tzw. Bramę Zakroczymską.
