

Plac Jasne Błonia im. Jana Pawła II – szeroki zieleniec znajdujący się na północ od gmachu szczecińskiego Urzędu Miejskiego ograniczony ulicami Ogińskiego, Szymanowskiego i Moniuszki. Od północnego zachodu przechodzi w Park Kasprowicza. Historia i urbanistykaRozległy teren zielony powstał w latach 1925-27 na gruntach należących do rodziny Quistorpów, zaprojektowany został z rzędami platanów klonolistnych po bokach rozległego trawnika z parterowymi kompozycjami kwiatowymi pośrodku i otrzymał nazwę Quinstorp-Aue. Jest największym w Polsce skupiskiem tego gatunku drzew, których rośnie tu 213. Ciągłość kompozycyjną na osi północny zachód-południowy wschód zapewnia aleja ciągnąca się w kierunku Parku Kasprowicza i dalej do Lasu Arkońskiego. Ulica Piotra Skargi zamykała od północy prostokątny zielenic. Po wybudowaniu w 1979 roku Pomnika Czynu Polaków na przedłużeniu placu w kierunku Parku Kasprowicza stał się on jego dominantą. Pomnik ten wyobrażający podrywające się do lotu trzy orły, symbolizujące trzy pokolenia Polaków zaangażowanych w odbudowę Szczecina. Kiedy papież Jan Paweł II 11 czerwca 1987 odwiedził miasto, na Jasnych Błoniach odprawił mszę gromadząc tu setki tysięcy wiernych, co upamiętnione zostało w 1995 roku ustawieniem pomnika Jana Pawła II i zmianą nazwy placu (poprzednia nazwa Jasne Błonia obowiązywała od 1945). Wcześniej odbywały się tu inne publiczne spotkania. W 1946 miały m.in. w tym miejscu uroczystości "Trzymamy Straż nad Odrą", a w 1959 spotkanie mieszkańców Szczecina z Nikitą Chruszczowem. Zdjęcia
Zobacz też
|