Stary Rynek – kwadratowy plac w Poznaniu, (gwarowo Stary), na Starym Mieście, wytyczony ok. 1253 roku. Centralne założenie miasta lokacyjnego. Długość boku wynosi około 141 m. Z każdego z boków wychodzą trzy ulice, z czego dwie skrajne z narożników.
Aleje Karola Marcinkowskiego (dawniej: ulica Wilhelmowska) – reprezentacyjna ulica w centrum Poznania, przebiegająca na osi północ-południe, od ul. Solnej na północy do ul. Święty Marcin na południu. W centralnym punkcie przechodzi wschodnim skrajem placu Wolności. Liczy 650 metrów długości.
Bank Włościański w Poznaniu – neobarokowy, zabytkowy budynek bankowy z 1912 zaprojektowany przez Stefana Cybichowskiego i Czesława Leitgebera dla założonego w 1872 Banku Włościańskiego. Znajduje się w Poznaniu przy Placu Wolności 9.
Ulica Rynkowa - ulica w Poznaniu biegnąca od Starego Rynku w kierunku północnym. Nazwę otrzymała w 1870 roku. Do 1919 nazywana: Marktstrasse (Marktgasse), 1919-1939: Rynkowa, 1939-1945: Opitzstrasse, od 1945: Rynkowa.
Ulica Zamkowa – ulica na Starym Mieście w Poznaniu, zlokalizowana pomiędzy Starym Rynkiem, a ul. Rynkową i Wzgórzem Przemysła (to właśnie od Zamku Królewskiego na Wzgórzu wzięła się nazwa ulicy).
Pałac Mielżyńskich w Poznaniu - klasycystyczny budynek, pierwszy realizujący w pełni założenia tego stylu w Poznaniu. Zajmuje posesję numer 91 przy Starym Rynku.
Ulica Wodna – ulica w Poznaniu biegnąca od Starego Rynku w kierunku wschodnim. W średniowieczu nosiła nazwę Wodna (platea aquatica), do 1919: Wasserstrasse, 1919-1939: Wodna (Butelska), 1939-1945: Wasserstrasse, od 1945: Wodna.
