Kotlina Oświęcimska

Kotlina Oświęcimska – makroregion geograficzny w południowej Polsce, stanowiący część Północnego Podkarpacia, o powierzchni ok. 1.236 km².

Kotlina ta rozciąga się w dorzeczu górnej Wisły między Wyżyną Śląsko-Krakowską na północy a Pogórzem Śląskim i Wielickim na południu. Na wschodzie graniczy z Bramą Krakowską, a od zachodu z Kotliną Ostrawską. Dzieli się na Równinę Pszczyńską, Dolinę Górnej Wisły i Podgórze Wilamowickie.

W Kotlinie Oświęcimskiej wpadają do Wisły spływające z Karpat rzeki Biała, Soła i Skawa oraz spływające z Wyżyny Śląskiej rzeki Przemsza, Gostynia i Pszczynka.

Zdecydowana większość tego obszaru to tereny rolnicze oraz przemysłowe. Lasy pokrywają nieznaczną powierzchnię terenu i są zazwyczaj niewielkie. Dno kotliny jest położone na wysokości ok. 230 metrów nad poziomem morza. W zachodniej części regionu, na Wiśle znajduje się zbiornik retencyjny w Goczałkowicach. Kotlina Oświęcimska jest jednym z głównych centrów hodowli karpia w Polsce.

Obszar Kotliny Oświęcimskiej jest gęsto zaludniony, główne miasta to Oświęcim, Pszczyna, Czechowice-Dziedzice, Brzeszcze i Zator.