Zamek w Stopnicy – zamek królewski wzniesiony w Stopnicy około 1350 roku przez króla Kazimierza Wielkiego w zachodniej części dawnego miasta. Pełnił on funkcję stacji królewskiej przy drodze z Krakowa do Sandomierza oraz ośrodka okolicznych dóbr. Nie jest znany kształt zamku z czasów Kazimierza Wielkiego, ponieważ niewielki zamek przez niego wybudowany (określony przez Długosza wręcz jako kamienny dwór) został przebudowany w XVI wieku. Starosta Marcin Zborowski w tym też okresie na terenie zamku założył zbór kalwiński. Na początku XVII wieku zamek składał się z kamienicy gotyckiej, drugiego budynku z kaplicą i z krużgankami w stylu renesansowym i trzeciego budynku drewnianego z murowanymi piwnicami. Zamek został zniszczony w czasie potopu szwedzkiego. Po zniszczeniu w roku 1661 zamek został odbudowany w nowym kształcie (w stylu włoskim), przez Jana Klemensa Branickiego. W roku 1783 starosta Eliasz Wodzicki przebudował zamek na pałac. Z lustracji z 1789 roku wynika, że założenie składało się od tego czasu z głównego dworu oraz dwóch oficyn. Jedynym z zachowanych elementów dawnej architektury zamku była już tylko okazała skarpa od południowo-wschodniej jego strony. Przed II Wojną światową w zamku mieściła się siedziba starostwa powiatowego i gimnazjum. Podczas działań wojennych w 1944 roku całkowicie spłonął.
W 2004 roku gmina Stopnica wykupiła budynek od upadającej rejonowej spółdzielni ogrodniczo-pszczelarskiej w Busku-Zdroju, która to do niedawna prowadziła w nim punkt skupu owoców i warzyw. Zamek został odbudowany na podstawie zdjęć i materiałów archiwalnych w większości z lat 30. XX wieku. Obiekt został oddany do użytku w styczniu 2011 roku i umieszczono w nim Gminny Ośrodek Kultury.
| 
