Beskid Makowski

Beskid Makowski (dawniej nazywany Beskidem Średnim) – grupa górska, część Beskidów Zachodnich. Położony jest między rzeką Koszarawą na zachodzie, a Rabą i jej dopływem  na wschodzie. Zbudowany jest z warstw fliszu płaszczowiny magurskiej. Najwyższym szczytem jest Lubomir (904 m n.p.m.).

W Beskidzie Makowskim wyróżnić możemy następujące główne pasma:

• Pasmo Pewelsko-Ślemieńskie – (766 m n.p.m.)
• Pasmo Dalina – (566 m n.p.m.),
•  – Babica (727 m n.p.m.),
•  – Koskowa Góra (874 m n.p.m.), Kotoń (868 m n.p.m.),
• Pasmo Lubomira i Łysiny – Lubomir (904 m n.p.m., najwyższy szczyt poza Pasmem Jałowieckim, zazwyczaj zaliczany do Korony Gór Polskich). Pasmo to bardzo często znajduje się na mapach Beskidu Wyspowego, ponadto prawie każdy przewodnik po Beskidzie Wyspowym omawia to pasmo. Niektórzy wręcz zaliczają to pasmo do Beskidu Wyspowego.

Niektórzy geografowie włączają do Beskidu Makowskiego Pasmo Przedbabiogórskie (Jałowieckie) z Jałowcem (1111 m n.p.m.), traktowane zazwyczaj jako część Beskidu Żywieckiego (Pasma Babiogórskiego).

Niekiedy do Beskidu Makowskiego zalicza się Pasmo Bukowca.