Zakopane - Przyroda

Strony

Tatrzański Park Narodowy (TPN) – jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski. Utworzony z dniem 1 stycznia 1955 przez rozporządzenie Rady Ministrów z 30 października 1954 r. Jego odpowiednikiem po stronie słowackiej jest TANAP.
Jaskinia Juhaska, dawniej zwana Grotą Juhaską – jaskinia pod Giewontem w Tatrach Zachodnich.
Pościel Jasińskiego (słow. Jasińského sedlo, niem. Jasiński-Scharte, węg. Jasiński csorba, ok. 2125 m n.p.m.) – przełęcz w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Położona jest pomiędzy Orlą Basztą a Buczynowymi Czubami w zachodniej grani Wielkiej Buczynowej Turni.
Jaskinia Kalacka, dawniej zwana także Wyżnią Kalacką Jaskinią – jaskinia położona w Tatrach Zachodnich w Dolinie Bystrej. Razem z Jaskinią Bystrej i Dudnicą stanowi część systemu odwadniającego masyw Giewontu.
Zawratowa Turnia – turnia we wschodniej grani Świnicy w Tatrach Wysokich. Znajduje się w tej grani między Niebieską Turnią, oddzieloną Niebieską Przełęczą, a Małym Kozim Wierchem, od którego oddziela ją przełęcz Zawrat.
Mały Giewont – szczyt w masywie Giewontu w Tatrach Zachodnich, leżący pomiędzy Doliną Małej Łąki a Doliną Strążyską. Dawniej nazywany był także Giewoncikiem. W najwyższym punkcie, odległym ok.
Owcza Przełęcz (słow. Ovčie sedlo, niem. Schäferscharte, węg. Juhász-csorba, 2038 m n.p.m.) – szeroka, trawiasta przełęcz w Żabiej Grani (Žabí hrebeň), pomiędzy Marusarzową Turnią (Ondrejova veža, 2075 m) a Owczymi Turniczkami (Ovčie vežičky, ok. 2040 m).
Siklawa, Wielka Siklawa (niem. Siklawafall, Siklawa-Wasserfall, węg. Siklawa-vízesés) – wodospad w Tatrach Wysokich na potoku Roztoka. Największy wodospad w Polsce.
Niżnie Rysy (słow. Malé Rysy, Nižné Rysy, niem. Dénesspitze, węg. Dénes-csúcs, 2430 m n.p.m.) – szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, rozdzielającej Dolinę Białej Wody i Dolinę Rybiego Potoku. Grań odchodzi od Rysów w kierunku północnym, jednocześnie jest to granica pomiędzy Polską a Słowacją.
Dolina Pięciu Stawów Polskich (słow. dolina Piatich Poľských plies, niem. Tal der Polnischen Fünf Seen, węg. Lengyel-Öt-tó völgy) – dolina w polskich Tatrach Wysokich.
Szczerba – przełęcz w masywie Giewontu w Tatrach Zachodnich oddzielająca jego główny szczyt Wielki Giewont (1894 m n.p.m.) od grani Długiego Giewontu.
Kopa nad Krzyżnem (ok. 2135 m) – kopulaste wzniesienie w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Krzyżnem (2112 m) a Przełączką pod Ptakiem (ok. 2105 m). Kulminacja kończy grupę Buczynowych Turni po stronie wschodniej.
Zadni Mnichowy Stawek – jeziorko tatrzańskie położone na wysokości ok. 2070 m n.p.m. w Dolinie za Mnichem na Zadniej Galerii Cubryńskiej. Powierzchnia jeziorka wynosi ok. 0,04 ha, wymiary to 35 × 15 m, głębokość 1,1 m (według Józefa Nyki). Przez znaczną część roku (ok.
Jaskinia Magurska – jaskinia położona w Tatrach Zachodnich w zachodnich zboczach Doliny Jaworzynki (Jaworzyńska Czuba). Znana jest z odkrytych tu kości lwa jaskiniowego, hieny jaskiniowej, a przede wszystkim niedźwiedzia jaskiniowego.
Smreczyński Staw – polodowcowe jezioro morenowe w polskich Tatrach Zachodnich. Nazwa pochodzi od dawnej Hali Smreczyny.
Białczańska Przełęcz Wyżnia (słow. Vyšné Bialčanské sedlo, niem. Obere Froschscharte, Froschmönchscharte, węg.
Żółta Igła – drobna, lecz samodzielna i wybitna turnia, znajdująca się w żebrze skalnym na zachodnim zboczu Żółtej Turni w Tatrach Wysokich. Żebro to ogranicza od południa bardziej wysunięty na południe (orograficznie lewy) z dwóch wielkich żlebów wcinających się w zbocze.
Budzowa Igła – turnia w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się w długiej wschodniej grani Świnicy pomiędzy Buczynowymi Czubami (2120 m n.p.m.), od których oddzielona jest Przełęczą Nowickiego (2105 m), a Wielką Buczynową Turnią (2184 m), od której oddziela ją Budzowa Przełączka.
Przełęcz Nowickiego (słow. Nowického sedlo, niem. Nowicki-Scharte, węg. Nowicki csorba, ok. 2105 m n.p.m.) – przełęcz położona w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, oddzielająca od siebie Buczynowe Czuby i Wielką Buczynową Turnię.
Smreczyński Wierch (słow. Smrečiny, Smrečinský vrch) – szczyt górski o dwu wierzchołkach (2068 i 2066 m), znajdujący się w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej.

Strony