Rezerwat Odrzysko

Rezerwat przyrody Odrzysko – florystyczny rezerwat przyrody w południowo-zachodniej Polsce na Nizinie Śląskiej, w woj. dolnośląskim, gmina Wołów.

Rezerwat położony jest na pograniczu trzech mezoregionów: Pradoliny Wrocławskiej, Wysoczyzny Rościsławskiej i Obniżenia Ścinawskiego, pomiędzy Lubiążem a Glinianami, ok. 1 km na północny zachód od Lubiąża. Rozciąga się na długości ok. 3 km w dolinie rzeki Odry, po prawej stronie koryta Odry.

Obszar rezerwatu florystycznego stanowi objęty ochroną rezerwatową fragment doliny obejmujący: brzeg Odry z wysoką skarpą będącą silnie pofałdowanym grzbietem Wysoczyzny Rościsławskiej, starorzecza Odry oraz lasy łęgowe i bór sosnowy.

Rezerwat przyrody Odrzysko został utworzony na podstawie Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 18 lutego 1987 r. (M.P. z 1987 r. Nr 7, poz. 54). Jest to rezerwat obejmujący lasy, wody płynące oraz grunty leśne o łącznej powierzchni 5,15 ha, utworzony dla ochrony wielu rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk leśnych. Rezerwat utworzono głównie dla ochrony stanowiska rzadkiej kotewki orzecha wodnego i wolffii bezkorzeniowej oraz wodnej paproci salwinii pływającej.

Jest to obszar o wysokich walorach przyrodniczych, zaliczany do najcenniejszych rezerwatów w dolinie całej Odry. Obszar charakteryzuje się dużą lesistością, dużą liczbą rzadkich gatunków oraz największą ilością starorzeczy. Brzegi meandrującej tu niegdyś rzeki mają ok. 10 m wysokości. Występuje tu ciekawa mozaika biotopów, mikrośrodowisk i siedlisk: starorzecza, podmokłe łąki, a przy samej rzece namuliska. Od mozaikowości tych biotopów jest uzależniona obecność wielu gatunków roślin i zwierząt, rzadkich i zagrożonych wyginięciem. Samo starorzecze porasta zróżnicowana roślinność wodna i bagienna. Obecnie starorzecze zarasta w wyniku sukcesji roślinnej. W pasie szuwarów występuje trzcina pospolita, pałka szerokolistna i manna mielec, na terenie rezerwatu rośnie konwalia majowa oraz dzika czereśnia.

Występuje tu bardzo rzadki zespół leśny – łęg wierzbowy w okolicy Lubiąża oraz najdalej wysunięte na północ stanowisko buczyny i związane z nią rośliny górskie. Dobre warunki bytowe znalazły tu ptaki zagrożone wyginięciem. Stare koryto Odry zamieszkują łabędzie nieme, gągoły i błotniaki stawowe. Rezerwat sprzyja także dużej populacji nietoperzy. Odbywają tu gody różne gatunki płazów, jednym z nich jest żaba moczarowa. Na skarpie porośniętej grabami gnieździ się borsuk.

Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie ok. 40 gatunków ptaków lęgowych.

Rezerwat przyrody Odrzysko – florystyczny rezerwat przyrody w południowo-zachodniej Polsce na Nizinie Śląskiej, w woj. dolnośląskim, gmina Wołów.

Rezerwat położony jest na pograniczu trzech mezoregionów: Pradoliny Wrocławskiej, Wysoczyzny Rościsławskiej i Obniżenia Ścinawskiego, pomiędzy Lubiążem a Glinianami, ok. 1 km na północny zachód od Lubiąża. Rozciąga się na długości ok. 3 km w dolinie rzeki Odry, po prawej stronie koryta Odry.

Obszar rezerwatu florystycznego stanowi objęty ochroną rezerwatową fragment doliny obejmujący: brzeg Odry z wysoką skarpą będącą silnie pofałdowanym grzbietem Wysoczyzny Rościsławskiej, starorzecza Odry oraz lasy łęgowe i bór sosnowy.

Rezerwat przyrody Odrzysko został utworzony na podstawie Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 18 lutego 1987 r. (M.P. z 1987 r. Nr 7, poz. 54). Jest to rezerwat obejmujący lasy, wody płynące oraz grunty leśne o łącznej powierzchni 5,15 ha, utworzony dla ochrony wielu rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk leśnych. Rezerwat utworzono głównie dla ochrony stanowiska rzadkiej kotewki orzecha wodnego i wolffii bezkorzeniowej oraz wodnej paproci salwinii pływającej.

Jest to obszar o wysokich walorach przyrodniczych, zaliczany do najcenniejszych rezerwatów w dolinie całej Odry. Obszar charakteryzuje się dużą lesistością, dużą liczbą rzadkich gatunków oraz największą ilością starorzeczy. Brzegi meandrującej tu niegdyś rzeki mają ok. 10 m wysokości. Występuje tu ciekawa mozaika biotopów, mikrośrodowisk i siedlisk: starorzecza, podmokłe łąki, a przy samej rzece namuliska. Od mozaikowości tych biotopów jest uzależniona obecność wielu gatunków roślin i zwierząt, rzadkich i zagrożonych wyginięciem. Samo starorzecze porasta zróżnicowana roślinność wodna i bagienna. Obecnie starorzecze zarasta w wyniku sukcesji roślinnej. W pasie szuwarów występuje trzcina pospolita, pałka szerokolistna i manna mielec, na terenie rezerwatu rośnie konwalia majowa oraz dzika czereśnia.

Występuje tu bardzo rzadki zespół leśny – łęg wierzbowy w okolicy Lubiąża oraz najdalej wysunięte na północ stanowisko buczyny i związane z nią rośliny górskie. Dobre warunki bytowe znalazły tu ptaki zagrożone wyginięciem. Stare koryto Odry zamieszkują łabędzie nieme, gągoły i błotniaki stawowe. Rezerwat sprzyja także dużej populacji nietoperzy. Odbywają tu gody różne gatunki płazów, jednym z nich jest żaba moczarowa. Na skarpie porośniętej grabami gnieździ się borsuk.

Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie ok. 40 gatunków ptaków lęgowych.

Turystyka

Przez rezerwat przechodzi szlak turystyczny

• zielony – fragment szlaku przechodzący przez: Wołów, Dębno, Lubiąż, rezerwat Odrzysko Tarchalicei dalej