Przełęcz Nowickiego

Przełęcz Nowickiego (słow. Nowického sedlo, niem. Nowicki-Scharte, węg. Nowicki csorba, ok. 2105 m n.p.m.) – przełęcz położona w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, oddzielająca od siebie Buczynowe Czuby i Wielką Buczynową Turnię. Jest to największe obniżenie na odcinku pomiędzy Granatami a Ptakiem. Przełęcz oddziela od siebie dolinę Pańszczycę i Dolinkę Buczynową. W grani opadającej na przełęcz z Wielkiej Buczynowej Turni znajduje się niewielka Budzowa Igła, od górnych partii oddzielona Budzową Przełączką.

Dawniej na przełęcz prowadził szlak turystyczny z doliny Pańszczycy (zlikwidowano go z uwagi na zbyt kruche skały). Przełęcz jest dostępna dla turystów przy przejściu granią, prowadzi przez nią szlak Orlej Perci. Zejście z Buczynowych Czub na Przełęcz Nowickiego ubezpieczone jest łańcuchami.

Siodło zostało nazwane na cześć poety Franciszka Henryka Nowickiego, autora Sonetów tatrzańskich i projektodawcy Orlej Perci. Pierwszy nazwy tej użył ks. Walenty Gadowski w roku 1902.

Pierwsze wejście turystyczne:

• latem – ks. Walenty Gadowski, Franciszek Henryk Nowicki, Antoni Panek, tragarz Józef Budz, 19 sierpnia 1902 r.,
• zimą – Jan Sokołowski, Stanisław Sokołowski, 8 kwietnia 1925 r.

Przełęcz Nowickiego (słow. Nowického sedlo, niem. Nowicki-Scharte, węg. Nowicki csorba, ok. 2105 m n.p.m.) – przełęcz położona w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, oddzielająca od siebie Buczynowe Czuby i Wielką Buczynową Turnię. Jest to największe obniżenie na odcinku pomiędzy Granatami a Ptakiem. Przełęcz oddziela od siebie dolinę Pańszczycę i Dolinkę Buczynową. W grani opadającej na przełęcz z Wielkiej Buczynowej Turni znajduje się niewielka Budzowa Igła, od górnych partii oddzielona Budzową Przełączką.

Dawniej na przełęcz prowadził szlak turystyczny z doliny Pańszczycy (zlikwidowano go z uwagi na zbyt kruche skały). Przełęcz jest dostępna dla turystów przy przejściu granią, prowadzi przez nią szlak Orlej Perci. Zejście z Buczynowych Czub na Przełęcz Nowickiego ubezpieczone jest łańcuchami.

Siodło zostało nazwane na cześć poety Franciszka Henryka Nowickiego, autora Sonetów tatrzańskich i projektodawcy Orlej Perci. Pierwszy nazwy tej użył ks. Walenty Gadowski w roku 1902.

Pierwsze wejście turystyczne:

• latem – ks. Walenty Gadowski, Franciszek Henryk Nowicki, Antoni Panek, tragarz Józef Budz, 19 sierpnia 1902 r.,
• zimą – Jan Sokołowski, Stanisław Sokołowski, 8 kwietnia 1925 r.

Szlaki turystyczne

– czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty, Przełęcz Nowickiego i Buczynowe Turnie na Krzyżne.

• Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6:40 h
• Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): 3:35 h