Powiat bielski - Przyroda

Strony

Stołów (1035 m n.p.m.) - rozległe, spłaszczone wypiętrzenie grzbietu między Trzema Kopcami a Błatnią w Beskidzie Śląskim. Kiedyś całkowicie zalesiony, głównie lasami bukowymi, dziś w wielu miejscach pokryty obszernymi wyrębami. Nazwa zapewne związana z „płaskim jak stół” wierzchołkiem.
Klimczok, dawniej również Klimczak (1117 m n.p.m.) – szczyt górski w północno-wschodniej części Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Przebiega przezeń granica administracyjna Bielska-Białej i stąd szczyt Klimczoka jest najwyższym punktem tego miasta.
Pod Błatnią – szczyt w Beskidzie Śląskim o wysokości 853 m n.p.m.
Przełęcz Kozia (też: Kozie Siodło, Sipa, 608 m n.p.m.) – szerokie, zalesione siodło w grzbiecie ograniczającym od północy dolinę Białki w Bystrej, w północno-wschodniej części Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim.
Malinowska Skała (1152 m n.p.m.) – zwornikowy szczyt w głównym grzbiecie pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Ku północnemu zachodowi biegnie od tej kulminacji grzbiet przez Malinów ku Przełęczy Salmopolskiej, ku południu – grzbiet ku Baraniej Górze.
Palenica (t. Stojaczyska; 782 m n.p.m.) – szczyt górski w Beskidzie Andrychowskim (wschodniej części Beskidu Małego). Piesze szlaki turystyczne: Porąbka - Palenica – Bukowski Groń – Przełęcz Kocierska – Gibasy – Rezerwat Madohora – Targoszów
Siodło pod Klimczokiem (1042 m n.p.m.) – szeroka, wysoko położona przełęcz w północno-wschodniej części Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, pomiędzy szczytami Magury (1109 m n.p.m.) na wschodzie i Klimczoka (1117 m n.p.m.) na zachodzie.
Beskid Węgierski – ogólna nazwa dosyć wyrównanego (ok. 900 m n.p.m.) odcinka głównego grzbietu Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, między Kotarzem na południowym zachodzie a Beskidkiem na północnym wschodzie.
Kopany – szczyt w Beskidzie Śląskim o wysokości 690 m n.p.m.
Przełęcz Salmopolska (Przełęcz Salmopol, Biały Krzyż) – przełęcz położona na wysokości 934 m n.p.m. w paśmie Baraniej Góry zwanym także Wiślańskim, w Beskidzie Śląskim.
Grabowa (907 m n.p.m.) – dłuższy, prawie zupełnie płaski i zalesiony odcinek głównego grzbietu Beskidu Śląskiego między Przełęczą Salmopolską na południu a Kotarzem na północy, dominujący od zachodu nad Szczyrkiem Salmopolem.
Malinów (1115 m n.p.m.) – płaskie, rozległe wzniesienie w paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, w grzbiecie biegnącym od Malinowskiej Skały ku Przełęczy Salmopolskiej.
Czupel (736 m n.p.m.) – wyraźne, zalesione wzniesienie w głównym grzbiecie pasemka Błatniej (Błotnego) w Paśmie Wiślańskim w Beskidzie Śląskim, położone na północny zachód od Małej Cisowej, a na południowy wschód od Łazka. Na południowy wschód od wierzchołka wzniesienia niewielka polana grzbietowa.
Kotarz – nazwą tą określa się zarówno wyraźne wypiętrzenie (974 m n.p.m.) w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, najwyższe na odcinku między Przełęczą Salmopolską a przełęczą Karkoszczonka, jak i cały boczny grzbiet, który odgałęzia się w kierunku północno-zachodnim od owego szc
Sokołówka (852,6 m n.p.m.) - zalesiony szczyt w paśmie Magurki Wilkowickiej w Beskidzie Małym. Ze zbocza góry rozciąga się widok na pasmo Chrobaczej Łąki.
Przykra (824 m n.p.m.) – niewybitny, zalesiony szczyt w północnej części Beskidu Śląskiego, w paśmie Błatniej.
Przełęcz Przegibek – przełęcz górska, położona na wysokości 663 m n.p.m. w zachodniej części Beskidzie Małym (Beskidy Zachodnie), na zachód od doliny Soły. Przegibek rozdziela ją na dwie części: północną, zwaną pasmem Hrobaczej Łąki oraz południową, zwaną pasmem Magurki Wilkowickiej.

Strony