Małe Skrzyczne (1211 m n.p.m.) – płaskie, niewybitne wypiętrzenie grzbietu łączącego Skrzyczne z Malinowską Skałą w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, a zarazem trzeci co do wysokości nazwany szczyt tej grupy górskiej.
Skrzyczne (1257 m n.p.m.) – najwyższy szczyt w grupie górskiej Beskidu Śląskiego w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich w Polsce. Jako najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego Skrzyczne należy do Korony Gór Polski.
Cuberniok (zwany też Kozińcem) – szczyt w Beskidzie Śląskim o wysokości 731 m n.p.m.
Znajduje się w granicach administracyjnych Bielska-Białej, w dzielnicy Olszówka Górna.
Kościelec (1019 m n.p.m.) – szczyt wieńczący krótki grzbiet górski w Beskidzie Śląskim, odchodzący w kierunku wsch. od Malinowskiej Skały. Ramię Kościelca opada stromymi stokami ku dolinkom dwóch opasujących go ściśle potoków: Malinowskiego Potoku na północy i Leśnej na południu.
Kozia Góra (niem. Ziegenbock, 683 m n.p.m.), zwana także Stefanką (od nazwiska dr. Karola Steffana, bielskiego burmistrza i prezesa Beskidenverein) – szczyt na terenie Bielska-Białej.
Bujakowski Groń (t. Waliska; 749 m n.p.m.) – szczyt w zachodniej części Beskidu Małego.
Pochodzenie nazwy:
Bujakowski Groń – nazwa pochodząca od Bujakowa, wsi u stóp góry.
Waliska – stara, miejscowa nazwa szczytu pochodząca od zwalisk skalnych znajdujących się na stokach góry.
Beskid (860 m n.p.m.) – charakterystyczny, kopcowaty szczyt w głównym grzbiecie Beskidu Śląskiego, na południe od przełęczy Karkoszczonka. Od wierzchołka Beskidu opada w stronę Szczyrku masywne ramię, wypełniające widły Żylicy i potoku Biła.
Hrobacza Łąka (t. Chrobacza Łąka, 828 m n.p.m.) – szczyt górski w Beskidzie Małym. Na szczycie stoi oświetlony nocą stalowy krzyż (dawniej na miejscu krzyża stała drewniana wieża triangulacyjna). Znajduje się tu także schronisko turystyczne (Schronisko na Hrobaczej Łące).
Kołowrót (798 m n.p.m.; inaczej Słona Góra, niem. Salzberg) - spiętrzenie grzbietu, odchodzącego w kierunku północno-wschodnim od masywu Szyndzielni, w północno-wschodniej części Beskidu Śląskiego.
Beskidek (830 m n.p.m.) – niewybitne wzniesienie w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, w wododziale Brennicy i Żylicy, tuż na południowy zachód od szczytu Beskidu i na północny wschód od Beskidu Węgierskiego.
Bucznik (683 m n.p.m.) – szczyt w północnej części Beskidu Śląskiego, stanowiący zakończenie górskiego ramienia Wielkiej Polany w paśmie Błotnego. Wznosi się od wschodu nad Jaworzem Nałężem. Całkowicie zalesiony, nie ma znaczenia turystycznego.
Trzy Kopce – szczyt w Beskidzie Śląskim o wysokości 1082 m n.p.m., położony ok. 750 m na południowy zachód od Klimczoka. Jest zwornikiem dla odgałęziającego się tu w kierunku północno-zachodnim pasemka Błotnego.
Górna Równia (676 m n.p.m.) – szczyt w paśmie Beskidu Śląskiego.
Szczyt w granicach administracyjnych Bielska-Białej. Niedaleko stąd już na Kozią Górę. Fragmentarycznie pomiędzy drzewami rozciąga się ograniczony widok na inne szczyty górskie Beskidów.
Wielka Cisowa (878 m n.p.m.) – dość rozległe, płaskie i generalnie bezleśne wypiętrzenie grzbietu pasemka Błatniej w Paśmie Baraniej Góry w północnej części Beskidu Śląskiego, pierwsze licząc od Błatniej w kierunku zachodnim.
Magurka Wilkowicka (niem. Josefsberg – od pobliskiego źródełka św. Józefa; 909 m n.p.m.) – czwarty co do wysokości szczyt Beskidu Małego, pod względem administracyjnym znajdujący się na pograniczu Wilkowic i Międzybrodzia Bialskiego.
