Pomnik Henryka Sienkiewicza w Parku Łazienkowskim w Warszawie został odsłonięty 5 maja 2000.
Fundatorami byli Zbigniew Karol Porczyński z żoną Janiną. Zgodnie z życzeniem fundatora, realizacji pomnika dokonał rzeźbiarz prof. Kazimierz Gustaw Zemła. Odsłonięcia pomnika dokonali wnuczka pisarza Maria Sienkiewicz oraz praprawnuk Jan Sienkiewicz.
Postać pisarza została odlana z brązu w zakładzie Tadeusza Zwolińskiego w Iłży, cokół wykonany jest z dolnośląskiego sjenitu.
Wkrótce po śmierci Henryka Sienkiewicza w roku 1916 zamierzano uczcić jego pamięć pomnikiem w Warszawie. Dopiero w roku 1937 powstał komitet budowy, który zamierzał wznieść monument na placu Małachowskiego. Do realizacji nie doszło wskutek wybuchu II wojny światowej.
W roku 1997 dr Zbigniew Karol Porczyński z żoną Janiną powrócili do zamiaru budowy pomnika, przeznaczając na ten cel sumę stu tysięcy dolarów. 6 lutego 1997 powołano komitet budowy pomnika w składzie:
- Marian M. Drozdowski – prezes
- Tadeusz Kulczycki – wiceprezes
- Maria Bokszczanin – wiceprezes zarządu
- Hanna Szwankowska – sekretarz
- Bogdan Kurant – dyrektor Muzeum Jana Pawła II
Kamień węgielny został położony 11 czerwca 1998.
Rzeźba przedstawia pisarza w pozycji siedzącej, upuszczającego trzy kartki rękopisu (jedną skradziono w lecie 2010). Po prawej stronie cokołu znajduje sie owalna tarcza z herbami Polski i Litwy otaczającymi postać Matki Boskiej. Z tyłu pomnika znajduje się tablica z nazwiskiem fundatorów.
Pomnik znajduje się na skraju parku w pobliżu Alej Ujazdowskich. | 
