Pałac Kornów w Pawłowicach

Pałac Kornów w Pawłowicach – pierwotnie folwark w Pawłowicach należący do klasztoru św. Wincentego we Wrocławiu, w 1891 roku nabyty przez Henryka Korna i przekształcony w siedzibę rodową. Na frontonie pałacu zachowane herby Heinricha von Korn i Heleny z domu von Eichborn. Wokół pałacu dobrze utrzymany park o powierzchni 7,2 ha, w parku staw o powierzchni 0,4 ha, kamienny mostek sklepiony łukiem koszowym oraz glorieta. Obecnie pałac i park są własnością Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i mieści się w nim Centrum Szkolenia Ustawicznego, centrum konferencyjne, hotel i restauracja.

Pałac Kornów w Pawłowicach – pierwotnie folwark w Pawłowicach należący do klasztoru św. Wincentego we Wrocławiu, w 1891 roku nabyty przez Henryka Korna i przekształcony w siedzibę rodową. Na frontonie pałacu zachowane herby Heinricha von Korn i Heleny z domu von Eichborn. Wokół pałacu dobrze utrzymany park o powierzchni 7,2 ha, w parku staw o powierzchni 0,4 ha, kamienny mostek sklepiony łukiem koszowym oraz glorieta. Obecnie pałac i park są własnością Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i mieści się w nim Centrum Szkolenia Ustawicznego, centrum konferencyjne, hotel i restauracja.

Historia

Okres niemiecki

Folwark w Pawłowicach do roku 1810 był własnością opactwa św. Wincentego na Ołbinie. Po sekularyzacji dóbr kościelnych dobra kilkakrotnie zmieniały właścicieli. W 1886 roku wydawca i mecenas sztuki, Heinrich Korn z żoną Heleną z domu von Eichborn zakupili ten majątek, w którym po rozbiórce istniejących zabudowań, wybudowano w latach 1891-1895 pałac oraz przekomponowano istniejący od połowy XIX wieku park (projekt pałacu i zmian w parku jest przypisywany Augustowi Orthowi). W 1892 roku pałac przeszedł na własność Marie von Schweinichen córki Heinricha von Korna. Dobudowano wtedy drugie skrzydło utrzymane zewnętrznie w tym samym stylu i łącznik z przejazdem. W dniu 16 lutego 1945 Pawłowice zostały zajęte bez walk.

Okres PRL

W latach 1945-1952 pałac był użytkowany przez Uniwersytet Wrocławski, a w 1952 został przejęty przez Akademię Rolniczą (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy). W 1956 przebudowano wnętrza. W roku 1976 po pożarze odbudowano dach i poddasze.

Okres współczesny

Po uznaniu w 2005 roku całego kompleksu jako zespołu zabytkowego, rozpoczęła się jego renowacja – odrestaurowano pałac i oficyny oraz odremontowano pozostałe pomieszczenia gospodarcze. Obecnie mieści się w nim Centrum Szkolenia Ustawicznego, centrum konferencyjne, hotel i restauracja.

Architektura

Pałac jest jednym z najpóźniejszych obiektów w stylu renesansu północnego we Wrocławiu. W skład kompleksu wchodzą zespół pałacowy i folwarczny wraz otoczeniem:

• pałac z łącznikiem (1891-1895),
• oficyna,
• dom zarządcy (1895),
• młyn (1891),
• stajnia (1892),
• wieża wodna (1895),
• dom ogrodnika,
• dom leśniczego,
• park,
• glorieta (pocz. XX wieku),
• mostek (pocz. XX wieku),
• fontanna,
• 2 bramy wjazdowe.

Arboretum

Zaniedbane w okresie PRL, odrestaurowane i w 2011 udostępnione do zwiedzania arboretum o powierzchni 78,5 ha wraz z przypałacowym parkiem w stylu angielskim o powierzchni 7,2 ha, którego centralnym elementem jest sztuczny staw.

W arboretum znajduje się ponad 200 gatunków drzew i krzewów, w tym:

• dąb szypułkowy (obwód pni ponad 7,6 m) pomnik przyrody,
• skrzydłorzech kaukaski,
• buk zwyczajny odmiana 'Atropunicea' ,
• grujecznik japoński,
• miłorząb dwuklapowy,
• wawrzynek wilczełyko,
• różanecznik żółty,
• kłokoczka południowa,
• liczne gatunki oczarów, róż oraz wierzb.