Magurka Wiślańska
Czytaj dalej
Magurka Wiślańska (1140 m n.p.m.) – szczyt zwornikowy w głównym grzbiecie pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, pierwszy na północ od szczytu Baraniej Góry. W kierunku wschodnim odgałęzia się tu potężny rozróg grzbietów górskich, sięgających na północ po dolinę Leśnej (szczyt Ostre), na wschód po Sołę (Glinne), zaś na południe po dolny bieg Kameszniczanki (Mała Barania). Dawniej wspólną nazwą "Magurka" określano cały wyrównany odcinek grzbietu od szczytu Magurki Wiślańskiej na zachodzie po Magurkę Radziechowską na wschodzie. Na grzbiecie tym, zbudowanym z gruboławicowych, gruboziarnistych piaskowców i zlepieńców istebniańskich, występują liczne wychodnie skalne w postaci ciągów ambon, grzybów skalnych czy pojedynczych, wystających z podłoża głazów. Zachodnie stoki Magurki Wiślańskiej, opadające ku dolinie Białej Wisełki, porośnięte lasem świerkowym z domieszką buka, jodły i jawora, wchodzą w skład rezerwatu przyrody Barania Góra. Węzeł szlaków turystycznych: łączą się tu czerwone znaki Głównego Szlaku Beskidzkiego z Węgierskiej Górki i zielone znaki szlaku ze Skrzycznego, by razem już poprowadzić na szczyt Baraniej Góry. Szlaki turystyczne
|
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 48 odsłon