Kraków - Fortyfikacje

Strony

Brama Floriańska (Brama św. Floriana) w Krakowie – średniowieczna brama z basztą, położona na Starym Mieście w Krakowie u końca ulicy Floriańskiej, przy skrzyżowaniu z ulicą Pijarską. Stanowi pozostałość po dawnych murach miejskich.
Baszta Pasamoników (znana także jako Baszta Szmuklerzy) – półokrągła baszta, jedna z trzech w pełni zachowanych baszt w obrębie murów miejskich w Krakowie (obok Cieśli oraz Stolarzy). Za jej obronę odpowiedzialny był cech pasamoników inaczej zwanych szmuklerzami.
Barbakan w Krakowie (zwany też potocznie Rondlem) – barbakan, najbardziej wysunięta na północ część fortyfikacji miejskich w Krakowie.
Kraków, Powstańców
Fort 47 ½ Sudół – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1895-1897. Jego zadaniem była blokada doliny Sudołu Dominikańskiego, która była wtopiona pomiędzy górujące pozycje Fortu 47 Łysa Góra, Fortu 47a Węgrzce, Fortu 48 Batowice i Fortu 48a Mistrzejowice.
Kraków, Petofiego 31
Fort pancerny główny 49a Dłubnia – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1892-1896. Jego zadaniem była ochrona doliny Dłubni, pomagały mu forty: 49 Krzesławice i 48a Mistrzejowice. Umocnieniami Fortu były Fort 49 ¼ Grębałów i Fort 49 Krzesławice.
Baszta Cieśli (znana także jako Baszta Ciesielska) – sześcioboczna baszta, jedna z trzech (obok Pasamoników oraz Stolarzy), w pełni zachowanych średniowiecznych wież miejskich murów obronnych w Krakowie. Za jej obronę odpowiedzialny był cech cieśli. Baszta przylega do tzw. Murów Floriańskich.
Baszta Stolarzy (znana także jako Baszta Stolarska, Baszta Powroźnicza, Baszta Stolarzy i Powroźników) – jedna z trzech, obok Cieśli oraz Pasamoników, w pełni zachowanych średniowiecznych wież miejskich murów obronnych w Krakowie. Za jej obronę odpowiedzialny był cech stolarzy oraz cech powroźników.
Kraków, os. Piastów
Fort pancerny pomocniczy 48a „Mistrzejowice” – fort składający się na Twierdzę Kraków. Powstał w latach 1895-97. Jego zadaniem była boczna obrona doliny Dłubni oraz prawego międzypola fortu 48 Batowice. Po I wojnie światowej pełnił funkcję magazynu.
Forty 52 ½ N i S Skotniki – dwa niemalże bliźniacze forty należące do Twierdzy Kraków. Oznaczone są literami N (niem. Nord) – północ i S (niem. Sud) – południe. Powstały w latach 1897-1898. Położone są w VIII sektorze obronnym.
Kraków, Juliusza Osterwy
Fort 50 ½ W Kosocice – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1897-1899, był nieco mniejszy niż Fort 50 ½ O Kosocice. Należał do VII obszaru warownego. Obiekt zaprojektował Emil Gołogórski. Fort bronił linii kolejowej do Przemyśla oraz Traktu Lwowskiego.
Fort 53 Bodzów – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w 1884 roku jako fort półstały, ziemno-drewniany. W latach 1913-1914 przebudowany na dzieło stałe z przyległymi bateriami, wałem i schronem. Fort jest położony tuż koło wzgórza Solnik w Krakowskim Bodzowie.
Fort 38 Skała – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w 1878 roku jako fort półstały. W latach 1884-1886 został przebudowany na fort pancerny. Jest to pierwszy fort pancerny w Twierdzy Kraków. Stanowił zachodnie czoło Twierdzy Kraków. Należał do III sektora obronnego i był jego głównym obiektem.
Fort 53a Winnica – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1898-1899. Obok Fortu 38 Skała jedyny, w obrębie Twierdzy Kraków, fort typu górskiego. W czasie I wojny światowej na jego przedpolach wybudowano system kawern i okopów.
Kraków, Architektów 27b
Fort główny artyleryjski 49 "Krzesławice" – typowy jednowałowy fort artyleryjski stanowiący ważny element północno-wschodniego odcinka, tak zwanego III pierścienia austriackich umocnień Twierdzy Kraków. Zlokalizowany na obecnym terenie nowohuckiego osiedla Na Stoku przy ulicy Architektów.
Kraków, Józefa i Floriana Sawiczewskich
Fort 51 ½ Swoszowice (Wróblowice) – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1897-1898. Należał do VII obszaru warownego. Posiadał cztery wieże pancerne. Wygląda podobnie do fortów Pękowice czy Bibice.
Kraków, Droga Rokadowa
Fort 51 Rajsko – jeden z fortów artyleryjskich Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1881-1884. Był to jeden z największych fortów swej klasy w Austro-Węgrzech, jego powierzchnia wynosi około 2600 metrów kwadratowych.
Kraków, Forteczna 25
Fort 52a "Łapianka" (Jugowice) – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1896-1902 (według innych źródeł 1897-1898).
Kraków, Kazimierza Kostaneckiego
Fort 50 Prokocim – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1882-1886. Zadaniem fortu była obrona Traktu Lwowskiego. Jest to typowy fort artyleryjski. Razem z sąsiednimi fortami brał udział w zakończonych zwycięstwem walkach z Rosjanami, w grudniu 1914.
Kraków, al. Waszyngtona 1
Fort cytadelowy 2 „Kościuszko” – fort cytadelowy, który powstał w Krakowie wokół Kopca Kościuszki w latach 1850-56. Należał do I obszaru warownego. Przystosowany był do samodzielnej obrony. Bronił dostępu od zachodu do rdzenia Twierdzy Kraków.

Strony