Kościół św. Michała Archanioła

Kościół św. Michała Archanioła w Poznaniu – zabytkowa świątynia znajdująca się na poznańskim Łazarzu przy ul. Stolarskiej 7.

Kościół św. Michała Archanioła w Poznaniu – zabytkowa świątynia znajdująca się na poznańskim Łazarzu przy ul. Stolarskiej 7.

Historia

Budynek dzisiejszego kościoła powstał w latach 70. XIX wieku na potrzeby browaru Brovaria. Następnie w latach 1918-1929 mieściła się tu fabryka mebli.

W 1932 erygowano nową parafię, której patronuje Michał Archanioł. Jako pierwszy udostępniono dolny kościół, zaś 18 stycznia 1938 roku konsekrowano kościół górny, kończąc tym samym adaptację budynku na potrzeby sakralne.

Świątynia została poważnie uszkodzona podczas II wojny światowej podczas bombardowania przeprowadzonego przez samoloty 8 Armii Powietrznej 9 kwietnia 1944 roku. Odbudowę przeprowadzono w latach 1948-1952 według projektu Kazimierza Ulatowskiego. Ponowna konsekracja miała miejsce w 1960 roku.

Opis

Jest to kościół dwupoziomowy, jednonawowy, na planie prostokąta. Od południa przylega do bryły świątyni wieża na planie koła. Od strony wschodniej znajduje się kruchta w formie portyku wspartego na filarach. Na ścianach zewnętrznych znajdują się dwie tablice poświęcone bł. Marianowi Konopińskiemu i ks. Stefanowi Drygasowi oraz architektowi Sławoszowi Tadeuszowi Michałkowskiemu. W kruchcie natomiast tablice poświęcone m.in. 15 Pułkowi Ułanów Poznańskich (odsłonięte 28 kwietnia 1971) oraz jego dowódcom: płk. Tadeuszowi Mikke i ppłk. Zbigniewowi Kiedaczowi (odsłonięte we wrześniu 1986).

Kościół górny przykrywa strop kasetonowy, witraże wykonał Zygmunt Kośmicki, zaś stacje drogi krzyżowej, sceny z życia Jezusa i Maryi oraz wizerunki aniołów pokrywające ściany zostały wykonane techniką fresku przez Łucję, Józefa i Michała Oźminów w latach 1956-1957.

W kościele górnym w ołtarzu głównym znajduje się rzeźba Michała Archanioła wykonana w 1956 roku. W częściach bocznych płaskorzeźby ukazujące czterech ewangelistów, a w zwieńczeniu Bóg Ojciec adorowany przez anioły autorstwa Kazimierza Bieńkowskiego. Lewy ołtarz boczny poświęcony jest Sercu Jezusowemu, zaś prawy Świętej Rodzinie. Po prawej wiszą również obrazy: Miłosierdzia Bożego oraz dwóch błogosławionych męczenników z okresu II wojny światowej związanych z tą parafią, a beatyfikowanych w 1999 roku: ks. Mariana Konopińskiego oraz Natalii Tułasiewicz. Pod emporą – figury św. Antoniego Padewskiego i św. Tadeusza Judy.

Kościół dolny podzielony jest na trzy nawy przez dwa rzędy kolumn, na których wspiera się sklepienie krzyżowe. Ołtarz znajdujący się w prezbiterium pochodzi z auli pobliskiego I LO im. K. Marcinkowskiego.