Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa

Przewodnik
Mapa
Atrakcje

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Parznie w dekanacie zelowskim archidiecezji łódzkiej, w powiecie bełchatowskim. Graniczy z parafiami w: Klukach, Łobudzicach, Zelowie, Pożdżenicach i Wygiełzowie (spośród dekanatu zelowskiego), Restarzewie i Szczercowie (spośród dekanatu szczercowskiego) oraz Bełchatowie (spośród dekanatu bełchatowskiego).

Parafia zrzesza ok. 3 050 wiernych z miejscowości: Parzno, Lubiec, Magdalenów, Kuźnica Lubiecka, Zbyszek, Firlej, Cisza, Roździn, Strzyżewice, Imielnia, Wierzchy Kluckie, Wierzchy Parzeńskie, Emilów, Domiechowice, Zalesna, Wola Mikorska, Adamów, Anastazów, Mikorzyce.

Czytaj dalej

”

Historia kościoła i parafii

Wieś Parzno należy do najstarszych osad położonych na terenie dzisiejszej archidiecezji łódzkiej. Miejscowość ta, wraz z pobliskimi Klukami, wspominana jest w bulli papieża Innocentego II z 1136 r. potwierdzającej posiadłości arcybiskupów gnieźnieńskich. Osady te musiały już wtedy mieć swoje znaczenie, skoro zasługiwały na wymienienie ich w dokumencie tak wielkiej rangi. Powstanie parafii w drugiej poł. XII w. czyni okolice Parzna jedną z najstarszych zchrystianizowanych ziem na tym terenie.

Według danych diecezjalnych pierwszą świątynię modrzewiową pw. Wniebowzięcia NMP wzniesiono w Parznie w 1161 r. z fundacji arcybiskupa gnieźnieńskiego. Kronika parafialna, pochodząca z przełomu XVII i XVIII w. podaje, że gruntownie restaurowana była, ciągle ta sama, świątynia w 1800 r. Niepowetowaną stratą parafii, ale i narodową był pożar pięknego modrzewiowego kościółka - staruszka, który spłonął w 1907 r., z nieznanych przyczyn (prawdopodobnie od niegogaszonej świecy). Na jego miejscu znajduje się dziś kapliczka Matki Bożej i dwa potężne świerki.

Według przekazów diecezjalnych parafia została erygowania w 1176 r. przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana II. Jednak w wykazie arcybiskupów gnieźnieńskich brak hierarchy o takim imieniu w tym okresie. Prawdopodobnie chodzi o jego poprzednika Janika.

Obecny kościół parafialny został wybudowany w latach 1903–1912, w stylu neoromańskim, wg projektu warszawskiego arch. Jarosława Wojciechowskiego i poświęcony przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego (kamień węgielny położony 22 sierpnia 1905 r.). Potrzebę wniesienia tej nowej, murowanej świątyni dostrzegł ówczesny proboszcz, ks. Tomasz Świnarski.

Pod półkolistym prezbiterium kościoła znajduje się krypta świętobliwej Wandy Malczewskiej, mistyczki i wizjonerki, wielkiej Polki, wiejskiej nauczycielki i działaczki społecznej. W 1996 r. rozpoczęto jej proces beatyfikacyjny. Dzięki staraniom ks. kanonika Leszka Drucha, Parafia Parzno to dziś przede wszystkim Sanktuarium Czcigodnej Sługi Bożej Wandy Malczewskiej. Dlatego właśnie kościół w Parznie jest celem pielgrzymek, a nawet centralnych spotkań modlitewnych, w których biorą udział biskupi oraz pielgrzymi z całej Polski.

Wyposażenie kościoła i parafii

Kościół jest wyposażony m.in. w: ołtarz główny z pięknym tabernakulum, absydę spełniającą rolę nastawy z centralną postacią Najświętszego Serca Pana Jezusa i 12 apostołami, organy 14-głosowe, duży dzwon Stanisław, barokową ambonę z drugiej poł. XVIII w, marmurową chrzcielnicę ufundowaną na początku XX w, dwie rokokowe rzeźby nieznanych Świętych z drugiej poł. XVIII w, eklektyczny krucyfiks z 1826 r. (szkoła niemiecka), dwa boczne ołtarze współczesne z obrazami św. Anny i Matki Boskiej Częstochowskiej.

Na terenie parafii znajduje się cmentarz grzebalny o powierzchni 1,49ha, Muzeum Modlitewnika Polskiego im. Czcigodnej Sługi Bożej Wandy Malczewskiej, które mieści się w budynku starej plebanii z 1880 r. oraz trzy kaplice: w Lubcu, Magdalenowie i Mikorzycach.