” | Kościół poewangelicki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa - jest budowlą neogotycką z 1905 roku, architektem był Ludwig von Tiedemann (twórca bliźniaczego kościoła pw. Świętej Trójcy w berlińskiej dzielnicy - Lankwitz, także kościoła św. Jerzego w Sopocie). Kamień węgielny pod budowę kościoła złożył osobiście cesarz Wilhelm II wraz z żoną Wiktorią. Kościół zbudowany z cegły, z kamiennym cokołem i dużą częścią fasady, w którą wtopiono wieżę - dołem kwadratową, wyżej ośmioboczną, ze stożkowym hełmem, krytym dachówką. Wieża ma wysokość 37 metrów, a pod hełmem zdobi ją czterotarczowy zegar. Nad wejściem znajduje się efektowna mozaika z postacią Chrystusa, a pod nią fryz ze scenami z jego życia (rzeźbił ją A. Boche). Wnętrze poprzecznie usytuowanej nawy nakryto drewnianym pseudosklepieniem kolebkowo-krzyżowym.
Świątynia do 1945 roku służyła gminie protestanckiej, a w 1957 roku przekazana została parafii katolickiej. Uroczyste poświęcenie kościoła, który otrzymał wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa odbyło się 30 października 1960 roku. Od 15 kwietnia 1980 roku stanowi osobną parafię.
Kościół stoi na miejscu starszej budowli z 1788, którą z powodu groźby zawalenia, rozebrano pod koniec XIX w. |
