Kamienica Johna

Kamienica Johna – rokokowa narożna kamienica w Warszawie przy Placu Zamkowym pod adresem ul. Krakowskie Przedmieście 89. Jej nazwa pochodzi od jednego z właścicieli, adwokata Aleksandra Johna.

Kamienica Johna – rokokowa narożna kamienica w Warszawie przy Placu Zamkowym pod adresem ul. Krakowskie Przedmieście 89. Jej nazwa pochodzi od jednego z właścicieli, adwokata Aleksandra Johna.

Historia

Pierwsza kamienica powstała tu w 1654 dla muzyka Adameckiego. Po 1669 odbudowana ze zniszczeń dla Matiasza Barankiewicza. W 1743 należała do A. Rojkiewicza. Została przebudowana gruntownie około 1754 wg projektu Jana Z. Deybla przez metrykanta koronnego Ignacego Ludwika Nowickiego. Od 1784 własność Henryka Münchenbecka, mieściła m.in. jego skład towarów żelaznych. W latach 1790-1796 znajdowała się tu księgarnia i wypożyczalnia książek Fryderyka Chrystiana Netty, a w XIX w. popularny zakład krawiecki Jana Willera oraz sklep fabryki Skiba i Ulkan. Na przełomie XIX i XX w. mieścił się tu magazyn wyrobów jubilerskich Aleksandra Rotherta. W 1909 kupił ją adwokat Aleksander John, ojciec grafika Edmunda Johna. Obecnie jest siedzibą Związku Literatów Polskich.

Architektura

Została zbudowana przed 1743 na miejscu poprzedniej pochodzącej z XVII w. Gruntownie przebudowana w 1754 jako dwupiętrowa z poddaszem krytym czterospadowym dachem (mansarda) z lukarnami, o rokokowej ornamentacji. Dwutraktowy układ wnętrza dostosowany był do funkcji ówczesnego domu czynszowego. W latach 1862-1863 dobudowano czwartą kondygnację i zmieniono jej elewację na styl eklektyczny (1868). Kolejny właściciel Aleksander John rozpisał w 1910 konkurs na projekt fasady. Wygrał go architekt Konrad Kłos. W 1911 po zabiegach Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości przywrócono kamienicy rokokowy charakter, zachowując jednak 3. piętro. Spłonęła w 1939, a w 1944 została całkowicie zniszczona. W 1947 rozebrana z powodu budowy tunelu Trasy W-Z. Odbudowana w 1949 według projektu Włodzimierza Wapińskiego i Kazimierza Thora. Fasadę wg stanu z 1768 odtworzono na podstawie obrazu Canaletta. Ze względu na umieszczenie w parterze maszynowni i wylotu schodów ruchomych łączących Trasę W-Z z Placem Zamkowym konieczne było powiększenie kamienicy o 80 cm w kierunku placu. Wewnętrznie została połączona z sąsiednią kamienicą Prażmowskich.