Biśnik – skała i jaskinia (Jaskinia na Biśniku) na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej w jej północnej części w pobliżu wsi Smoleń (województwo śląskie) na krawędzi Doliny Wodącej.
Jest ważnym stanowiskiem archeologicznym. Najstarsze znaleziska wydobyte z namuliska jaskini datuje się wstępnie się na ok. 270 tysięcy lat (wyniki tych badań wymagają potwierdzenia).
Intensywne osadnictwo na tym terenie istniało z przerwami do czasów średniowiecza, kiedy to jaskinia w masywie Biśnika służyła jako tymczasowe schronienie.
Badania archeologiczne dowodzą, że również na szczycie skały istniały niewielkie fortyfikacje wchodzące w skład większego zespołu obronnego na linii Smoleń-Strzegowa. Ustalona w wyniku badań data zniszczenia umocnień pozwala domniemywać, że zostały one zdobyte i spalone w trakcie walk o tron krakowski pomiędzy Władysławem Łokietkiem a Wacławem II Czeskim.
Wejście do jaskini jest zamknięte kratą. Wnętrze kryje wykop po pracach archeologicznych. W masywie Biśnika znajduje się jeszcze Jaskinia Psia o długości około 80 m i meandrującym kształcie.
Prace wykopaliskowe w masywie Biśnika są ciągle prowadzone przez toruńskich naukowców. Trwają poszukiwania szczątków zamieszkujących te tereny praludzi. | 
