Fort VI Twierdzy Toruń (pierwotnie IVa Dohna, obecnie Jarema Wiśniowiecki) - pośredni fort artyleryjski przy ulicy Szosa Chełmińska.
Został zbudowany w latach 1889-1893 z cegły i betonu na planie pięciokąta. Miał stanowić część północnej linii umocnień Torunia i bronić trasy wyjazdowej na Chełmno. Ogień z sześciu dział fortecznych docierał do miejscowości Różankowo i Łysomice. W porównaniu z innymi fortami północnej linii obrony (fortem IV i fortem V) był niewielki, lecz dość nowoczesny, od razu odporny na pociski z dział kalibru 150 mm.
W latach 1911-1914 dokonano częściowej modernizacji fortu: zabetonowano okna w pomieszczeniach mieszkalnych i magazynach, wymieniono większość urządzeń mechanicznych i wstawiono instalację elektryczną. W głównym korytarzu urządzono trawers, naprawiono wyjście na wał, uzupełniono roślinność maskującą sadząc karaganę. W 1920 fort przejęło Wojsko Polskie i po częściowym remoncie przeznaczyło go na magazyn sprzętu saperskiego.
Obecnie użytkownikiem fortu jest Kurkowe Bractwo Strzeleckie. Po uzyskaniu zgody gospodarzy fort jest częściowo udostępniany turystom. Większość jego elementów konstrukcyjnych jest dobrze zachowana, w tym poterny, koszary, stanowiska obserwacyjne i schrony. Całość otaczają częściowo zniwelowane wały ziemne. W 10 pomieszczeniach mieszkalnych zachowały się nawet kominki.
Mocno zniekształcony przez zasypanie fosy na całym obwodzie. Dobrze zachowane elementy budowli urządzeń fortu jak: koszary nasady, poterny, klatki schodowe, schrony wałowe i punkty obserwacyjne oraz koszary główne fortu. Po uzgodnieniu z dzierżawcą fortu można poznać urządzenia fortu np. kominki w dawnych izbach żołnierskich. Ciekawostką jest przebudowana na schron przeciwlotniczy - kaponiera szyjowa. | 
