Fort Dębe został zbudowany przez Rosjan w okresie poprzedzającym I wojnę światową. Budowę fortu, zaprojektowanego przez gen. inż. Wieliczkę, podjęto w roku 1901 i kontynuowano do wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej w roku 1904. Prace podjęto ponownie w roku 1909. Mimo tak długiego czasu prac budowa fortu nigdy nie została w pełni ukończona.
Fort Dębe, znajdujący się w połowie odcinka między twierdzami w Modlinie i Zegrzu stanowił uzupełnienie Warszawskiego Rejonu Fortecznego, opierającego się na trójkącie twierdz: Modlina, Zegrza i Warszawy. Zbudowany został na planie trapezu, materiałem użytym do budowy był beton. Wybudowano jedną z dwóch części koszar wraz z kaponierą szyjową, dwa dużych rozmiarów tradytory (półkaponiery) z betonowymi wieżami obserwacyjnymi, dwie kaponiery przeciwskarpowe oraz poternę łączącą część obiektów. Na wale głównym fortu zamontowano półpancerne stanowiska obserwacyjne. Fort otaczała sucha fosa.
W roku 1915 pod fort podeszły wojska niemieckie. Załoga odparła kilka szturmów, po czym wykonawszy główne zadanie – odwrót wojsk własnych – opuściła umocnienia, wysadzając przedtem niektóre elementy fortu (kaponiery oraz poternę w części czołowej). 7 sierpnia 1915 roku Niemcy zajęli fort.
Umocnienie przetrwało do naszych czasów w dobrym stanie, z wyjątkiem wymienionych uszkodzeń z 1915 roku. Obecnie teren wokół fortu zajmują ogródki działkowe. By uzyskać dostęp do fortu, należy skontaktować się z ich administracją. Aktualnie nie są znane plany zagospodarowania fortu jako atrakcji turystycznej. | 
