Brama Żagańska

Brama Żagańska jedna z dwóch bram miejskich, obok Bramy Głogowskiej, usytuowana w południowej części dawnych murów obronnych na zakończeniu ul. Świerczewskiego (niegdyś Neustrasse).

Pierwszy raz wspomniana źródłowo w 1330 roku, w XIV wieku nazywana bramą kamienną od zastosowanego materiału budowlanego. Pod koniec XIX wieku od strony południowej dobudowano ozdobne blanki, wmurowano w ścianę znalezione w mieście kamienne kule bombardujące z XV wieku i wymodelowano szprotawski herb. Po 1945 roku w budynku mieściła się filia archiwum państwowego, od 2004 siedziba Muzeum Ziemi Szprotawskiej.

Brama Żagańska jest obiektem badań w programie badawczym "Zamek Szprotawski".

Do Bramy Żagańskiej odnosi się m.in. jedna z XIX-wiecznych legend, spisana przez miejskiego rękawicznika i policmajstra J. G. Kreisa, o tytule Metryczne przejście, która ze względu na całokształt kulturowy opisywanego zabytku zasługuje tu na przytoczenie:

"Patrząc od południa na Bramę Żagańską, na prawo od niej znajduje się wąska uliczka biegnąca po linii dawnych miejskich murów obronnych, prowadząca do kościoła ewangelickiego – niegdysiejszego zamku. Uliczka ta miała swoją zjawę, która ukazywała się jako jeździec na koniu trzymający swoją głowę pod pachą. Strach przed zjawą był tak wielki, że nikt nie ważył się po zachodzie słońca tędy przechodzić. Stan taki trwał do końca XVIII wieku."

Brama Żagańska jedna z dwóch bram miejskich, obok Bramy Głogowskiej, usytuowana w południowej części dawnych murów obronnych na zakończeniu ul. Świerczewskiego (niegdyś Neustrasse).

Pierwszy raz wspomniana źródłowo w 1330 roku, w XIV wieku nazywana bramą kamienną od zastosowanego materiału budowlanego. Pod koniec XIX wieku od strony południowej dobudowano ozdobne blanki, wmurowano w ścianę znalezione w mieście kamienne kule bombardujące z XV wieku i wymodelowano szprotawski herb. Po 1945 roku w budynku mieściła się filia archiwum państwowego, od 2004 siedziba Muzeum Ziemi Szprotawskiej.

Brama Żagańska jest obiektem badań w programie badawczym "Zamek Szprotawski".

Do Bramy Żagańskiej odnosi się m.in. jedna z XIX-wiecznych legend, spisana przez miejskiego rękawicznika i policmajstra J. G. Kreisa, o tytule Metryczne przejście, która ze względu na całokształt kulturowy opisywanego zabytku zasługuje tu na przytoczenie:

"Patrząc od południa na Bramę Żagańską, na prawo od niej znajduje się wąska uliczka biegnąca po linii dawnych miejskich murów obronnych, prowadząca do kościoła ewangelickiego – niegdysiejszego zamku. Uliczka ta miała swoją zjawę, która ukazywała się jako jeździec na koniu trzymający swoją głowę pod pachą. Strach przed zjawą był tak wielki, że nikt nie ważył się po zachodzie słońca tędy przechodzić. Stan taki trwał do końca XVIII wieku."

Literatura

• Felix Matuszkiewicz "Geschichte der Stadt Sprottau", 1908
• Maciej Boryna "Tajemnice Szprotawy i okolic", 2001
• Aniela Cichalewska, Maciej Boryna "Historia i architektura Bramy Żagańskiej w Szprotawie, 2013 (ISBN 978-83-930137-3-9)