Arsenał w Stargardzie Szczecińskim

Arsenał (lub Zbrojownia) budynek położony w południowej części Starego Miasta w Stargardzie, o wymiarach 12,3 x 16,5 m, powstały ok. roku 1500. Ściany zostały udekorowane (podobnie jak baszta Morze Czerwone) układanymi z cegły zendrówki pasami rombowymi

Budynek początkowo jednokondygnacyjny w różnych okresach zmieniał swoją funkcję. W celu zwiększenia powierzchni z czasem wprowadzono drewniany strop, tworząc dwie kondygnacje. W przyziemiu znajdował się magazyn – zbrojownia, a pierwsze piętro służyło jako warsztat naprawy i produkcji sprzętu wojskowego.

Po pożarze w 1635 roku rozpoczęto przebudowę arsenału, w czasie której oparto sklepienie na dwóch sześciobocznych filarach. Powrócono także do konstrukcji jednopoziomowej. W XIX wieku ponownie przebudowano zbrojownie przystosowując ja do więzienia. W czasie I wojny światowej obiekt uległ zniszczeniu, a odbudowany został dopiero w 1936 roku. Arsenał ponownie uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej.

Zbrojownię odbudowano w latach 1974 – 1977 a jej wnętrza przystosowano do funkcji Archiwum Państwowego.

Stargardzki Arsenał stanowi unikat na Pomorzu, ponieważ w żadnym z miast nie zachowała się budowla o podobnym przeznaczeniu.

Arsenał (lub Zbrojownia) budynek położony w południowej części Starego Miasta w Stargardzie, o wymiarach 12,3 x 16,5 m, powstały ok. roku 1500. Ściany zostały udekorowane (podobnie jak baszta Morze Czerwone) układanymi z cegły zendrówki pasami rombowymi

Budynek początkowo jednokondygnacyjny w różnych okresach zmieniał swoją funkcję. W celu zwiększenia powierzchni z czasem wprowadzono drewniany strop, tworząc dwie kondygnacje. W przyziemiu znajdował się magazyn – zbrojownia, a pierwsze piętro służyło jako warsztat naprawy i produkcji sprzętu wojskowego.

Po pożarze w 1635 roku rozpoczęto przebudowę arsenału, w czasie której oparto sklepienie na dwóch sześciobocznych filarach. Powrócono także do konstrukcji jednopoziomowej. W XIX wieku ponownie przebudowano zbrojownie przystosowując ja do więzienia. W czasie I wojny światowej obiekt uległ zniszczeniu, a odbudowany został dopiero w 1936 roku. Arsenał ponownie uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej.

Zbrojownię odbudowano w latach 1974 – 1977 a jej wnętrza przystosowano do funkcji Archiwum Państwowego.

Stargardzki Arsenał stanowi unikat na Pomorzu, ponieważ w żadnym z miast nie zachowała się budowla o podobnym przeznaczeniu.